Leden van verdienste uitgereikt in Thialf

Soms zie je de scheiding bijna niet, is de club een mens of is de mens de club. Als je het over Harm Neef hebt dan komt bovenstaande vergelijking direct naar boven.

Vanaf het eerste moment dat zijn zoons Edwin en Marcel midden jaren 70 lid werden van het ijshockey in Heerenveen is Harm actief geworden voor de club. Niet alleen iets doen maar echt het verschil maken. Hij vond het heel normaal om Ivan Kocanda een (slaap) plek te geven in zijn huis toen hij er in de begin jaren 80 achter kwam dat deze geen slaapplek had omdat hij ’s ochtends om 6.00 uur ging trainen en niet in de buurt van Heerenveen woonde.

Altijd kun je een beroep doen op Harm Neef. Op zijn eigen robuuste manier pakt hij zaken met verve op en regelt het gewoon. Teamleider, bestuurslid, adviseur, mensen opvangen bij de schaatsklas en niet te vergeten wedstrijdsecretaris met alle communicatie betreffende trainingen, ijstijden en wedstrijden. De wijze waarop Harm een aantal jaren geleden, ten tijde van de acute sluiting van Thialf vanwege de problemen met de dakconstructie, in korte tijd tientallen wedstrijden moest herplannen is tekenend voor zijn kwaliteiten. In overleg met clubs en bond wist hij te realiseren dat er geen enkele wedstrijd geschrapt hoefde te worden.

Harm is nu 77 jaar en nog zeer actief voor de Stichting Jeugdijshockey Heerenveen. Toen hij pensioen gerechtigd werd twijfelde hij geen moment om door te gaan met vrijwilliger zijn voor ijshockey. Harm is een mensen mens en fijn om in je gelederen te hebben.

Suzanne is 18 jaar als fysiotherapeut betrokken geweest bij het nationale vrouwenteam. Dit verdient een dikke pluim. Suzanne staat erom bekend dat ze haar bijdrage aan het team altijd zeer serieus heeft opgepakt. Dit is door de staf en spelers altijd erg gewaardeerd. Na zoveel jaren was Suzanne exact op de hoogte van de wensen van alle spelers. Niet alleen behandelde zij fysieke klachten maar was ze ook in staat om mentale ondersteuning te bieden.