2015: het jaar dat was

erugblik vorig jaar schreef ik dat 2014 ‘In ieder geval het jaar (was) waarin onomstotelijk duidelijk werd dat de Nederlandse eredivisie in zijn huidige vorm onhoudbaar is.’ Dit werd tijdens het afgelopen jaar bevestigd. Het seizoen sleepte zich naar het einde met de dubbel voor Tilburg Trappers. De derde beker op rij en het vijftiende landskampioenschap.

Trappers maakte tijdens de zomer de overstap naar de nieuwe Oberliga Nord in Duitsland en in Nederland werd overeenstemming bereikt over de oprichting van de BeNeLiga met uiteindelijk zestien deelnemers uit Nederland en België. Hoewel het best mogelijk is om kritiek te hebben op de eerste maanden van de nieuwe opzet, heerst bij de clubs het optimisme.

Vooral de uitstekend gevulde tribunes in Den Haag vallen daarbij positief op, terwijleddy Bear Toss bij Geleen dit jaar een ongekend succes was met volle tribunes en een recordaantal beren voor het goede doel. Ook worden er meer spannende wedstrijden gespeeld dan vorig jaar in de Eredivisie. Volgend jaar moet wel gestreefd worden naar een duidelijkere bekercompetitie en een evenwichtigere poule-indeling.

Tilburg is tot nu toe succesvol in Duitsland en de kritiek binnen de aanhang naar aanleiding van de overstap is grotendeels verstomd. Trappers won achttien van zijn 25 wedstrijden tot nu toe en is goed gepositioneerd voor een plek in de play-offs. Duidelijk is in ieder geval dat voor Tilburg in de BeNeLiga weinig te beleven zou zijn geweest. Derhalve pakt de overstap eigenlijk voor het hele Nederlandse ijshockey goed uit.

Uitzondering is wellicht het Nederlands team. De ploeg degradeerde in april tijdens een kleurloos WK in Eindhoven uit Division I. Oranje scoorde in vijf wedstrijden slechts negen keer en alleen Kevin Bruijsten wist meer dan één keer het net te vinden. De plus/minus van veel van de gezichtsbepalende spelers zat dik in de min. Positief was dat het WK wel winst opleverde enribunes goed gevuld waren, maar de matige teamprestatie van Oranje zorgt voor een bittere nasmaak.

In Jaca kan Nederland in april proberen terug te keren naar het hogere niveau. Probleem daarbij is dat als Tilburg ver komt in de play-offs in de Oberliga een deel van de vaste internationals niet beschikbaar is. Voor die tijd begint Oranje ook nog aan de Olympische kwalificatie in Italië, waarvoor in principe wel een complete selectie beschikbaar is.

Het vrouwenteam kende een serieuze voorbereiding op het WK en kwam terug met een mooie zilveren medaille. Belangrijker misschien is dat een eigen organisatie op de achtergrond zorgt voor fondsenwerving om verdere groei van het vrouwenijshockey in Nederland mogelijk te maken. In april gaan de vrouwen op jacht in het Italiaanse Asiago.

Een mooi moment voor het Nederlandse ijshockey was het debuut van Daniel Sprong in de NHL. Dit leverde de sport veel publiciteit op in de reguliere media en Sprong werd genomineerd voor talent van het jaar binnen de Nederlandse sport. Hoewel Sprong inmiddels weer bij zijn junior-team speelt, zal hij zonder twijfel volgend jaar nieuwe kansen krijgen.

Het is vanuit Sprong begrijpelijk dat zijn ambitie is om voor Canada uit te komen, het land waar hij al jaren woont. Voor het Nederlandse ijshockey is het jammer. Tijdens het WK enkele jaren geleden in Litouwen was de impact van Dainius Zubrus op de nationale ploeg enorm. De inmiddels 37-jarige aanvaller is hét rolmodel voor de sport in het land.

Ook elders spelen Nederlandse spelers op niveau. Bartek Bison speelt voor de Prince George Cougars in de WHL, Mike Dalhuisen heeft een mooie plek gevonden in de hoogste liga in Denemarken, Kevin Bruijsten is bezig aan zijn tweede seizoen in Frankrijk en Steve Mason heeft een plek gevonden inweede divisie in Zwitserland.

Positief nieuws is er ook vanuit de Nederlandse ijshockeybond. De nieuwe penningmeester is erin geslaagd een sluitende begroting te maken en daarmee een mogelijk faillissement af te wenden. Dit is wel ten koste gegaan van de NIJA in Eindhoven, de opvolger van CTO. Daarmee is een einde gekomen aan de centrale opleiding van jeugdspelers die een paar jaar geleden nog werd gezien als dé manier om het algemene niveau van het ijshockey in Nederland te verhogen.

Die verantwoordelijkheid ligt nu weer helemaal bij de clubs, die met ledenwerving de basis moeten verbreden, het behoud van eenmaal spelende spelers moeten versterken en moeten zorgen voor goede, technische, begeleiding van de jeugd. Dit is de enige weg richting een stabiele toekomst.

Al met al kan er toch met een redelijk gevoel terug worden gekeken op het ijshockeyjaar 2015. Mede namens Fintan, Remco en Ronald wens ik iedereen die de sport een warm hart toedraagt een goede jaarwisseling en een geweldig 2016 toe.