Buenos días desde Jaca: Dag 3

og in de bergen boven Jaca ligt het klooster van San Juan de la Peña, alleen te bereiken via een steil omhoog kronkelende weg vol wereldse uitzichten. Het is het uitzicht waar de pelgrims die onderweg zijn naar Santiago de Compostella ongetwijfeld van genieten. Je moet iets op zo’n vrije dag. Het klooster is zo rond het jaar 970 ontstaan door de vlucht van Christenen vanwege de opmars van moslims op het Iberische eiland.

Een van de objecten die, ongeveer een eeuw later, moest worden verborgen voor de Moorse hordes was de heilige graal. De beker waaruit Jezus bij het Laatste Avondmaal dronk. Aangezien heel Nederland de Da Vinci Code heeft gelezen of gezien, is verdere uitleg niet nodig. Die graal zou twee eeuwen lang in het uit een enorme rots gehakte klooster, waar onder meer koningen van Navarra en Aragon begraven liggen, zijn bewaard.

Zo’n mystieke plek zorgt natuurlijk ook voor overpeinzingen over de afgelopen dagen, vooral de zondag. Een dag vol contrast. De euforie over het feit dat Tilburg de finale van de Oberliga haalde, de teleurstelling over de degradatie van de U18, de vreugde over de overwinning van de dames, de domper toen bleek dat dit niet voldoende was voor handhaving en tenslotte de onmacht van Oranje gedurende een groot deel van de wedstrijd tegen Spanje, gevolgd door de enorme opluchting door de uiteindelijke overwinning in overtime.

Van al dat drama hebben we hier in Jaca niet alles meegekregen. Het is werkelijk een prachtig plaatsje, met gezellige horeca, een unieke geschiedenis en een passie voor ijshockey. Maar het lijkt er soms op alsof de bits en bytes nog per berggeit moeten worden aan- en afgevoerd. Een blauwe schim van pixels scoorde op de livestream van de wedstrijd tussen Tilburg en Peiting het winnende doelpunt. De degradatie van de U18 voltrok zich beeldje voor beeldje, het drama bij de dames werd via Facebook gevolgd.

Hotel, baan en zelfs de McDonald’s. De download komt zelden boven de 1 mbps uit, de upload is nog veel trager. Fotograaf Marco gebruikt uit armoe maar af en toe zijn mobiele telefoon om beelden op de server te krijgen. Het aanpassen van artikelen op de site kost enorm veel tijd. Toch is er wel snel internet aanwezig, het lukt de organisatie toch om een keurige livestream over de wereld te verspreiden. Boven het hoofd van die sjokkende berggeiten vliegt blijkbaar toch een vloot aan straaljagers over.

Als je een WK volgt, hoef je als journalist eigenlijk helemaal niet zo veel. Een redelijke plek om de wedstrijd te kunnen zien en je verhaal uit te werken, de mogelijkheid om na afloop de coach en een speler te interviewen en een redelijke internetverbinding om te kunnen publiceren. Dat is het wel zo’n beetje. Het is opvallend hoe vaak dat soort dingen niet op orde zijn, maar in Spanje lijkt de bodem wel bereikt.

De organisatie heeft vooral nagedacht over wat journalisten en fotografen niet mogen, maar is vergeten om ook nog wat faciliteiten voor de pers te creëren. Werkplekken bijvoorbeeld. Of werkend internet. In de regionale krant staat dan ook geen letter over dit kampioenschap. Voor ons maken dit soort zaken het volgen van Oranje soms verre van een feest. Met weemoed denken wij nog weleens terug aan het WK in Estland in 2006, eigenlijk de enige plek in al die jaren waar al die zaken perfect geregeld waren. Soms vraag je je af waarom wij onszelf die ergernis aandoen.

En dan scoort Kevin Bruijsten twee keer, schiet Boet van Gestel in de overtime raak, is de opluchting bij het kleine groepje Oranje-volgers enorm en de teleurstelling bij het Spaanse publiek enorm. Het geeft echter wel aan dat Nederland in de race blijft voor promotie, maar dat dit zeker niet aan komt waaien. En promotie is noodzakelijk als Nederland de sterkste spelers beschikbaar wil hebben voor Oranje.

De degradatie van de U18 roept daarbij de vraag op hoeveel talent er eigenlijk in de pijpleiding zit en of het opheffen van de centrale talentopleiding in Eindhoven om de financiën van de bond op orde te brengen wel zo’n goed besluit was. Aan de andere kant zijn hier de pas 18-jarige Max Hermens en Guus van Nes die in twee wedstrijden hebben laten zien veel potentie te hebben voor de toekomst en die hun ijshockeyopleiding al enkele jaren in het buitenland volgen na een periode bij het CTO.

Ook voor de NIJB, of eigenlijk IJshockey Nederland tegenwoordig, blijft het zoeken naar de heilige graal die richting een welvarende toekomst van de sport wijst. De focus moet daarbij blijven liggen op talentontwikkeling in binnen- en buitenland. Anders heeft het eigenlijk ook nog maar weinig zin om je druk te maken over de opzet van de topcompetitie en nationale teamprogramma’s. Die kunnen alleen functioneren als de pijpleiding met talent breed genoeg is.

De heilige graal in San Juan de la Peña is na enkele eeuwen naar Zaragoza verplaatst, zo vertelt de mythe. In het uit de rotsen gehakte klooster staat nu alleen nog een glimmende replica.

Foto's: Marco Spelten (www.actiefotografie.nl)