Div buitenlandse zaken

1 november 200700:00

Door Joep Meijsen

Buitenlandse Zaken Deel 3

Buitenlandse Zaken besteedt deze week aandacht aan de confrontatie tussen twee Nederlandse internationals in de Verenigde Staten. Daarnaast kijken we naar de prestaties van de twee Nederlanders die op het hoogste niveau in Italië actief zijn, Phil Groeneveld en Jamie Schaafsma, en wat notes over andere spelers.

Eerst aandacht voor Mitch Bruijsten, de jongere broer van international Kevin. Deze heeft al zijn papieren rond en speelt intussen regelmatig bij Sioux City Musketeers, waar hij bovendien bijzonder succesvol was afgelopen weekeinde. Op vrijdagavond was de Nederlandse junior, die bij Nijmegen en Essen in de jeugd speelde, goed voor twee assists in de 4-3 overwinning van zijn team tegen Des Moines. Liefst 2500 toeschouwers op de tribune zagen het.

Een dag later ging het nog beter voor de jeugdinternational. In de ruime 5-1 overwinning tegen Indiana nam de Nederlander twee goals voor zijn rekening. Daarmee zit hij na vier wedstrijden in de liga op een bijzonder gezonde statistische verhouding van twee goals en vier assists. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat de jonge Nederlander het prima naar zijn zin heeft in de 85.000 inwoners tellende stad in de Amerikaanse staat Iowa.

Twee andere Nederlanders in dezelfde liga, Mike Dalhuisen en Diederick Hagemeijer, troffen elkaar op dinsdagavond voor bijna 2500 toeschouwers. Dalhuisen ging met de eer strijken, want zijn Lincoln Stars behaalden een nipte 3-4 overwinning en Dalhuisen nam een assist voor zijn rekening. Voor de verdediger, die twee jaar geleden in Estland debuteerde voor Oranje, was het zijn tweede punt van het seizoen in zeven wedstrijden. Hagemeijer, van Tri City, wacht na vier wedstrijden nog op zijn eerste punt in de USHL.

In de stand is Mitch Bruijsten voorlopig de beste Nederlander. Alledrie de teams met Nederlanders spelen in de West Division, waar Sioux City voorlopig op de tweede plaats staat, één punt voor het Lincoln van Dalhuisen. Tri-City staat voorlopig vijfde in de divisie van zes teams. De liga is overigens met een kleine opmars bezig. Steeds vaker worden spelers gedraft voor de NHL, waarbij de status langzaam opschuift in de richting van de top jeugdliga’s in Canada.

Door naar de senioren. Jamie Schaafsma speelt dit seizoen voor HC Fassa in de hoogste Italiaanse liga. De Nederlandse-Canadees kwam de afgelopen jaren uit voor onder meer Amsterdam en Geleen en beproeft intussen zijn geluk in Canazei, een toeristenplaats in de Dolomieten. Het dorp telt slechts iets meer dan 1800 inwoners, maar heeft wel een professionele ijshockeyploeg. De aanwezigheid van een fabriek in vleeswaren, Levoni, dat de hoofdsponsor van de club is, zal daar wel iets mee van doen hebben.

Met vier overwinningen in tien wedstrijden staat Fassa voorlopig in de middenmoot in de strijd om de RBK Hockey Cup. Het spel van de Nederlandse international draagt daar bijzonder aan bij. Schaafsma draait meer dan een punt per wedstrijd in de Italiaanse liga. De als James Schaafsma genoteerde speler heeft in tien wedstrijden al negen doelpunten en vier assists. Daarmee is hij de nummer vijf op de topscorerslijst in Italië. Een prestatie van formaat.

De andere Nederlander in Italiaanse dienst is doelman Phil Groeneveld, die dit seizoen is overgestapt van Alleghe naar Bolzano. De doelman van Oranje is daar de nummer 1, ondanks de aanwezigheid van de Italiaanse-Canadees Adam Russo. De competitie kent wedstrijden waarbij minder imports zijn toegestaan en daarin krijgt Russo wel de voorkeur. Bij belangrijke ontmoetingen staat Groeneveld echter voor de lat.

Groeneveld en Bolzano staan in de strijd om de RBK Hockey Cup voorlopig vierde met drie overwinningen en drie gelijke spelen. Eén puntje meer dan de ploeg van Schaafsma. Volgens bronnen in Italië verdient de Nederlandse goalie overigens zo’n vijftigduizend euro bij Bolzano. Dat bedrag wordt in ieder geval op allerhande fora genoemd. Bij de club is de hoofdcoach overigens ook een oude bekende uit het Nederlandse ijshockey, Doug McKay.

Deze is alweer enkele jaren actief in Italië, maar heeft ook een lange geschiedenis in Nederland. Na enkele jaren als assistent-coach in de NHL kwam McKay begin jaren negentig in Utrecht terecht, waarmee hij Nederlands kampioen werd. McKay was in latere jaren ook nog in dienst bij Amsterdam en Rotterdam, voordat hij naar Zwitserland vertrok. In augustus 2003 dook hij op in Zuid-Tirol als hoofdcoach van Ritten. Hij was enkele jaren geleden nog kandidaat voor het bondscoachschap in Nederland.