Bulldogs weer in de finale

Spelers en begeleiders van Amsterdam waren na afloop van de wedstrijd duidelijk opgelucht over de goede afloop. Het bereiken van de finale was aanleiding voor uitgebreide festiviteiten, zowel op het ijs als in de kleedkamer. De spelers zullen ook wel beseft hebben dat een mogelijke vijfde wedstrijd maar millimeters weg was.

Amsterdam stond weliswaar op voorsprong, maar terwijl Trevor Sherban en Tommie Hartogs beiden met een misconduct aan de kant zaten, kregen Maarten de Groot en Doug Stienstra achter elkaar straffen. Leo van den Thillart had eerder al het ijs met een blessure verlaten, waardoor Jason Smith en Karl Dykhuis de enige twee overgebleven verdedigers waren. Met vijf tegen drie passeerde Tilburg daadwerkelijk de weer goed keepende Mark McArthur, maar in plaats van de gelijkmaker, stuiterde de puck via de binnenkant van de paal naar buiten. Het was de laatste stuiptrekking van Tilburg Trappers in het bewogen seizoen 2004-2005.

'We lieten ons te veel meeslepen in het spel van Tilburg. Dat leverde ons te veel straffen op. Toen onze strafbank vol zat en we feitelijk nog maar een paar verdedigers over hadden hebben we gezegd. En nu is het genoeg. We hebben de wedstrijd met discipline en klasse naar het einde gespeeld. Trappers heeft in de laatste tien minuten geen kans meer gehad en ik ben trots op onze hele ploeg voor het bereiken van de finale', zei Karl Dykhuis na afloop van de wedstrijd.

Het overleven van de vijf tegen drie powerplay was het keerpunt in een wedstrijd, waarin Tilburg in een goedgevuld stadion lange tijd uitzicht had op een goed resultaat. Een opvallende speler aan Tilburgse kant was zondagavond Dennis ten Bokkel. De international stond in een lijn met Casey Vanschagen en Jeff Trembecky en was bij een groot deel van de gevaarlijke aanvallen van Trappers betrokken. Na dertien minuten verstuurde hij een perfecte, strakke pass die Casey Vanschagen in staat stelde om van dichtbij de 1-0 binnen te schieten.

Foto: Paul Nicolaassen (www.ijshockeyfoto.com

Dit was op dat moment een beetje tegen de verhoudingen in de wedstrijd in, Amsterdam had duidelijk het beste van de openingsfase. De treffer gaf Tilburg echter vleugeltjes en de ploeg speelde met meer ontspanning, werklust en aanvalskracht dan de ploeg veelal eerder in het seizoen liet zien. Pas toen de tweede periode alweer ruimschoots aan de gang was, kon Amsterdam de gelijkmaker scoren. Doug Stienstra rukte zich los van een tegenstander, schoot op doel en via de stick van Lamonte Polet werd de zeer sterk keepende Martin Trommelen geklopt.

In de minuten daarna hield Trommelen zijn ploeg in de wedstrijd. Vooral de aalvlugge en zeer hard werkende Mark Bultje dook tijdens een powerplay verschillende keren voor zijn neus op, maar de breedgebouwde veteraan in het doel van Tilburg bleek de sterkste in het onderlinge duel. Casey Vanschagen en Jeff Trembecky bewezen na 33 minuten dat ze meer in huis hebben dan de kracht om tegenstanders te provoceren. Ze kunnen ook nog goed ijshockeyen. Een uitstekende combinatie tussen dit in Canada geboren duo stelde Ten Bokkel in staat Tilburg weer op voorsprong te zetten.

De beste Nederlandse ijshockeyer blijft echter vooralsnog de ervaren Tommie Hartogs. De slepende beweging waarmee hij de Tilburgse verdediging het nakijken gaf in combinatie met het dodelijke schot in de hoek was van een onsterfelijke schoonheid. De Amsterdamse vreugde over de nieuwe gelijkmaker was maar van korte duur. Niet alleen werd de doelpuntenmaker nog voor de opn want nog voor het einde van de periode stond Trappers alweer op voorsprong. Stanislav Nazarov vond voldoende ruimte in een scrimmage voor het doel om raak te schieten.

De gelijkmaker van Mark Bultje kort na het begin van de derde periode was wat klungelig. Tijdens een powerplay viel de puck pardoes voor de stick van de Nederlands-Canadees, die helemaal vrij stond voor het doel en deze keer was hij Martin Trommelen wel de baas. Toen Simon de Wit met een backhander op de rebound Bulldogs voor het eerst op voorsprong zette, gaf Amsterdam het initiatief niet meer uit handen.

De hoofdstedelijke formatie van Ron Berteling kan nu op weg naar de vierde landstitel en de derde dubbel op rij. De serie begint vrijdagavond in Amsterdam en wordt zaterdag in Heerenveen voortgezet. 'We hebben nu een paar dagen rust om deze serie te vergeten en ons te richten op de finale. Ik heb er zin in', aldus Dykhuis.