Canadagboek 07 Deel 1

Het hotel ligt naast het legendarische stadion Maple Leaf Gardens, waar de locale NHL-ploeg zijn grootste triomfen vierde in het tijdperk van de zwart-wit-televisie. Het stadion staat sinds de verhuizing van de Leafs naar het Air Canada Center leeg. Alleen een spandoek herinnert nog aan het verleden. Een lokale supermarktketen kocht het pand een paar jaar geleden op, maar kreeg geen toestemming de historische gevel aan te passen. Dus staat dit stukje geschiedenis er nu verloren bij aan Carlton Street.

Het was in Maple Leaf Gardens waar de beruchte ex-eigenaar van de Leafs, Harold Ballard, de club vanaf eind jaren zestig tot begin jaren negentig kapot maakte. Over de voorzitter gaan de meest bizarre verhalen. Zo zou hij vaak naakt op de massagetafel hebben gelegen als de spellers na een training terugkwamen in de kleedkamer. Na zijn dood liet hij zijn fortuin in zijn geheel na aan zijn kat. Zijn familie kon stikken. Nu zijn de Leafs in meerderheid eigendom van het pensioenfonds van leraren in Ontario, die jaarlijks een enorme winst binnenslepen met hun sportactiviteiten.

Dat zijn niet alleen de Maple Leafs, maar ook de basketballers van de Raptors, de voetballers van Toronto FC en de ijshockeyers van de Toronto Marlies. Daarin spleen de talenten van de Leafs in de American Hockey League. Ze staan op het moment bovenaan in hun divisie. Dat draagt nog niet bepaald bij aan de populariteit van het team, zo blijkt ‘s avonds als het IJshockey.com-duo na een wandeling van dik twee uur bij het Ricoh Coliseum aankomt.

Slechts 2500 toeschouwers hebben de moeite genomen om de wedstrijd tussen de Marlies en de Hamilton te komen bekijken en het stadion is dan ook angstig leeg. De concurrentie van de Leafs die op televisie tegen de New York Rangers spelen en wellicht ook de derde wedstrijd in de World Series tussen Boston en Colorado was voor de Marlies niet te behappen. Dat weerhoudt de organisatie er niet van er een leuke show van te maken en de spelers niet om een goede, agressieve pot ijshockey op het ijs te leggen.

De talenten van Toronto zijn uiteindelijk met 3-2 te sterk voor de talenten van Montreal, al was het verschil op het ijs aanzienlijk groter. Michel Leveille had twee goals voor de Marlies. Een opvallende speler op het ijs was Derrick Walser, die eigenlijk voor Berlijn zou gaan spelen dit seizoen. Op het laatste moment koos hij ervoor om toch nog een poging te wagen de NHL te halen en kwam bij Toronto terecht. Daar speelt hij dus intussen voor de Marlies, waar de verdediger enorme hoeveelheden ijstijd voor zijn rekening neemt.

De beste speler bij de Marlies maakte echter geen deel uit van de line-up. Duke the Hound is de mascotte die de show stal tijdens de tweede pauze. Als een volleerde atleet liet hij zich op een snowboard door de arena slepen door de zamboni, terwijl hij gratis frisbees het publiek ingooide. Een prachtig optreden en daarmee een prima begin van onze reis. Vanavond de wedstrijd van de Marlies tegen Syracuse. De eerste vijfduizend toeschouwers krijgen een bobblehead van Leafs-legende Wendel Clark cadeau. Wellicht levert dat een wat
grotere toeloop aan toeschouwers op.