Canadagboek 2006 - Deel 6

Het Pacific Colosseum in Vancouver is de oude arena van de Vancouver Canucks. Sinds enkele jaren is het de thuisbasis van de junioren van de Giants, op dit moment de beste ploeg in de Western Hockey League en nu al favoriet voor het winnen van de Memorial Cup. Als gastheer van het toernooi om de hoogste eer in junior hockey in 2007 is Vancouver automatisch geplaatst voor het evenement.

Het was verrassend moeilijk om een kaartje te krijgen voor deze wedstrijd. Alleen nog ergens bovenin de arena waren een paar plaatsen naast elkaar te krijgen. Geen wonder, want de hal was afgeladen vol met basisschoolkinderen en hun ouders. In Noord-Amerika snappen ze dat een sportclub meer is dan een team dat moet presteren. Dus wordt hard gewerkt aan binding met de stad.

De club sponsorde de afgelopen anderhalve maand een actie van de regionale onderwijsinstelling om kinderen te stimuleren thuis te lezen. Iedere avond een half uurtje lezen, leverde de volgende dag een stempeltje op school op. Een vol boekje met stempels gaf recht op een gratis kaartje voor de wedstrijd tussen de Vancouver Giants tegen de Chilliwack Bruins, terwijl ouders en begeleiders voor half geld naar binnen mochten.

Het gevolg was een hal vol schreeuwende kinderen in alle soorten en maten. Het had wel wat weg van het wereldkampioenschap in Eindhoven, waar op één speeldag ook altijd een paar basisscholen worden uitgenodigd om overdag de tribunes te vullen. De volle hal leverde misschien niet zo veel recette op, maar dat werd ruimschoots goedgemaakt met de verkoop van shirtjes, toeters, spelerskaartjes, popcorn, nacho's, frisdrank en al die andere winstgevende goederen.

Vooral in de pauzes bereikte het amusement een hoogtepunt. Na de eerste periode kwamen we tijd te kort om de wedstrijd van de mini's te volgen, de met waardebonnen strooiende zeppelins in de gaten te houden en een oogje te houden op de show van de cheerleaders van de Vancouver Giants. Het entertainment in de tweede pauze was echter helemaal uniek.

Met een katapult werden de mascottes afgevuurd op een rij enorme kegels.
Het publiek kwam niet meer bij van het lachen.

Op het ijs werden een aantal reuzekegels neergezet en werd een enorm elastiek gespannen. Daarmee werden eerst de drie aanwezige mascottes als levende bowlingballen op de kegels afgevuurd en daarna enkele bezoekers. Een spektakel van jewelste. Toen daarna ook nog eens één voor één de namen van de aanwezige lagere scholen op het scorebord kwamen, ging het dak er helemaal af.

De enige die het niet helemaal begrepen had was de DJ, die halverwege de tweede periode vrolijk het intro speelde van Another Brick in the Wall van Pink Floyd, met de legendarische tekst. 'We don't need no education. We don't need no thought control.'

De Bruins waren overigens geen partij voor de Giants, die zonder al te veel moeite met 3-1 wonnen. Het eerste schot op doel van Chilliwack, op ongeveer een uur rijden van Vancouver, werd pas in de tweede periode afgevuurd. De Bruins doen voor het eerst mee in de Western Hockey League, staan helemaal onderaan en zullen blij geweest zijn dat een afstraffing uitbleef.

Vancouver is de laatste stop op onze Canada-reis. In twee dagen zijn we dwars door de Rocky Mountains van Calgary naar de kust gereden. Een makkelijke weg was het niet. Op de tweede dag werden we geplaagd door een enorme sneeuwstorm, mist en later forse regenbuien. We zagen minstens een stuk of acht auto's in greppels liggen, terwijl er ook nog een file ontstond achter een geschaarde vrachtwagen.

Als de mist en regen af en toe even verdwenen, konden we echter genieten van het panorama van wat zonder twijfel één van de mooiste gebieden ter wereld is. Voor vanavond staat weer een wedstrijd in de NHL op het programma. De Vancouver Canucks ontmoeten dan de Calgary Flames. Die laatste ploeg reist ongetwijfeld per vliegtuig naar Vancouver en zal dus weinig last hebben gehad van het slechte weer.

Foto's: Marco Spelten