9 april 201819:09
Door Joep Meijsen
De gouden Nederlandse vrouwenploeg werd zaterdag op Schiphol feestelijk ontvangen na het kampioenschap. IJshockey Nederland blikt met captain Savine Wielenga terug op een succesvol toernooi in Slovenië. ‘We horen een niveau hoger thuis.’
De 4-0 winst op de Britten met het kampioenschap en de promotie terug naar Division IB werd gevolg door een leuk feestje. ‘Ja, was erg gezellig. We hebben ons goed vermaakt, zonder gekke dingen. Ik was wel behoorlijk moe gisteren en vandaag nog wel een beetje’, vertelt Wielenga op zondagmiddag.
Met vijf overwinningen in vijf wedstrijden was het een bijzonder succesvol toernooi voor bondscoach Joep Franke en zijn team. Twee jaar na de degradatie is de ploeg volgend jaar weer terug in Division 1. Wielenga heeft een goede verklaring waarom dat vorig jaar niet lukte. ‘Onze grote concurrent was toen Zuid-Korea, dat midden in een zeer intensieve voorbereiding op de Olympische Spelen zat en de ploeg had versterkt met wat meiden uit Canada en de Verenigde Staten. We waren toen in de beslissende wedstrijd zeker niet kansloos, maar verloren met 2-0.
Behalve het ontbreken van Korea, ziet Wielenga echter nog andere redenen voor het succes. ‘We zijn als team best weer gegroeid, al zijn er een paar oudere meiden gestopt. De voorbereiding was ook anders. We speelden voorheen in de competitie tegen mannen. Een druk schema waarin we elkaar heel veel zagen. Nu waren er minder contactmomenten en hadden we weer veel meer de kriebel dat het bijzonder was om met het Nederlands team te spelen. Dat gaf al tijdens het seizoen een andere sfeer.’
Oranje begon dan ook met vertrouwen aan het toernooi, vertelt de aanvoerder ‘We wisten dat de Britten de belangrijkste tegenstander zouden worden. Dat hadden we voortdurend in ons achterhoofd. We hebben het tijdens het toernooi echter steeds wedstrijd voor wedstrijd gedaan, zonder op de feiten vooruit te lopen. De eerste twee wedstrijden van ons waren nog niet goed. Dan kun je nog niet bezig zijn met een eventuele finale.’
Foto's: Facebook Dutch National Women's Icehockey team, Archief Marco Spelten (www.actiefotografie.nl)
Achteraf bekeken was de met 2-1 gewonnen wedstrijd tegen de gastvrouwen uit Slovenië de lastigste wedstrijd voor Nederland. ‘Als je naar de score kijkt zeker, maar de schotverhouding was duidelijk in ons voordeel. Wij scoorden echter moeilijk en zij hebben twee goede speelsters die juist heel makkelijk scoren. Tegen ons kregen ze die kans, maar onze goalie Nadia (Zijlstra, red.) stond als een huis in die wedstrijd en hield ons zo in het toernooi.’
Nederland kreeg tijdens het toernooi maar drie doelpunten tegen. Een compliment voor goalies Daams en Zijlstra, maar ook voor de verdediging, vindt Wielenga. ‘Je speelt tegen tegenstanders die eigenlijk niet aan aanvallen toekomen, maar dan moet je als verdediging toch altijd je mannetje staan. Niet happen omdat zij zich zo terugtrekken voor hun eigen doel.’
Uiteindelijk moest Nederland de slotwedstrijd van het toernooi winnen om kampioen te worden. Dat gebeurde met een ruime 4-0 overwinning. ‘We waren zelf ook wel verrast dat het zo goed ging, al wisten we dat we vooral in de breedte beter waren dan de Britten. Wij moesten op twee of drie tegenstanders letten, terwijl zij dat bij ons eigenlijk op de hele ploeg moesten doen en we waren eigenlijk vanaf het begin de betere ploeg.’
De eerste periode werd echter afgesloten met 0-0. ‘Dat was nog best eng. We waren dominant, maar scoorden niet. In de kleedkamer zeiden we ook tegen elkaar dat het goed ging, maar dat we snel een goal moesten maken. Dat is uiteindelijk ook wat er gebeurde. En nadat we de eerste hadden gescoord, kwamen de volgende goals ook.’
Voor Wielenga was het haar eerste WK als captain van Oranje, een rol waarin ze de gestopte Myrthe Martens opvolgde. ‘Dat was vooral vrijdag wel anders. Als je de beker mag ophalen en omhoog mag houden’, vertelt ze. ‘Meer dan voorheen probeerde ik ook het team op sleeptouw te nemen als het even niet liep. Maar ik was al alternate achter Myrthe, dus heel veel veranderde er eigenlijk niet en ik had ook niet het idee dat de andere meiden anders met mij omgingen. Het was vooral belangrijk dat we als team speelden. We hebben met zijn allen gewonnen.’
Over haar eigen rol als speelster is Wielenga bescheiden. ‘Ik ben niet snel tevreden en punten zeggen niet veel. Maar ik weet wat mijn kwaliteiten zijn. Toen ik halverwege het toernooi tegen de bondscoach zei dat ik het nog niet goed genoeg vond, zei hij direct dat ik vooral op vrijdag goed moest zijn. En dat was ook mijn beste wedstrijd van het toernooi.’
Het Nederlands vrouwenteam is aan het verjongen. Onder meer vanuit de nieuwe U18 komen er jonge speelsters bij de groep. ‘Sommige speelden al met ons mee en al die jonge meiden deden het hartstikke goed. We moeten niemand tekort doen. Iemand als Michelle van Ooijen pikt het bijvoorbeeld goed op. Die is volgens mij pas vijftien, maar speelde soms heel volwassen, is niet bang en straalt zelfverzekerdheid uit. Dat is heel knap op je eerste toernooi.’
De captain is niet bang dat de ploeg het volgend jaar weer moeilijk gaat krijgen. ‘Tegen het beste team hier spelen we onze beste wedstrijd. Wij hebben het altijd relatief moeilijk tegen teams die zich ingraven, maar volgend jaar krijgen we weer veel meer tegenstanders die willen ijshockeyen. Ik weet zeker dat we volgend jaar meteen ons stempel gaan drukken. We horen een niveau hoger thuis.’
Daarbij zou Wielenga graag de voorbereiding nog verder aanscherpen. ‘Wat vaker een lang weekend bijvoorbeeld met een vierlandentoernooi tegen andere vrouwenteams. Nu oefenen we vaak tegen U19 teams bij de mannen, maar dat is toch heel ander ijshockey. Een betere voorbereiding valt en staat met sponsors en funding. Daar moeten we ook een plan voor verzinnen.’
