De 6 tellen van MacInnis

Ooit brak hij met een schot de hand van doelman Jocelyn Thibault. Verdedigers en doelmannen sidderen voor de enorme slapshots van de aanvoerder van de St. Louis Blues. In zijn jaren in de NHL scoorde hij liefst 340 goals en tekende hij voor 934 assists. In 23 seizoenen bij Calgary en St. Louis miste hij nauwelijks een wedstrijd en ontwikkelde hij zich tot een van de meest gerespecteerde spelers allertijden. Wellicht nu bezig aan zijn laatste seizoen. Een loopbaan die in zes seconden in een stroomversnelling terecht kwam.Al MacInnis komt uit Nova Scotia, een ruige uithoek van Canada waar boeren en vissers, grotendeels van keltische afkomst, een leven leiden zonder al te veel contact met de buitenwereld. IJshockey is er misschien nog wel populairder dan in veel andere delen van Canada. De locale teams strijden tegen elkaar om de eer van de eigen stad. In de jaren veertig en vijftig werd er zelfs een volledige profcompetitie afgewerkt met spelers die uit de NHL werden afgekocht. Dankzij de vele mijnen in Nova Scotia was er toen veel geld op Nova Scotia.Al MacInnis werd geboren in Port Hood. Op vijftienjarige leeftijd speelde hij met zijn juniorenteam de finale van het kampioenschap van Nova Scotia. De winnaars mochten naar het toernooi om de Air Canada Cup in Winnipeg. Met nog dertien seconden te gaan in de laatste periode stond de ploeg van MacInnes met een goal achter. Volgens de regels van deze liga was het niet toegestaan om de puck in de laatste minuut icing te schieten op straffe van een penaltyshot. Tegenstander Cape Breton Colonels schoot de puck echter dertien seconden voor tijd over te veel lijnen.Penaltyshot dus en een van de vijf spelers op het ijs moest hem nemen. Coach Donnie MacIsaac koos voor de speler met het meeste doorzettingsvermogen en het meeste zelfvertrouwen. Degene die toen hij aangewezen werd zei: 'Je hebt de juiste speler gekozen'. 'Ik had betere spelers, vijf of zes in dat team, maar ik denk niet dat ik een speler had die meer toegewijd was en zo goed wist wat hij wilde', zegt de coach terugdenkend aan dat moment.Alleen achteraf is duidelijk welke druk er op de schouders van MacInnis lag. Hij zelf kan niet hebben geweten wat er allemaal op het spel stond toen hij met de puck in de richting van het doel schaatste. Vijf of zes seconden die zijn leven zouden bepalen. Hij 'fakete' een schot, dreef de puck naar zijn backhand, dwong de goalie te kiezen voor de onderste helft van het doel, dreef de puck de snel weer naar zijn forehand en tilde de puck in het doel.Hierdoor mocht zijn team naar Winnipeg, waar de scouts van alle junior-teams zaten. Hij werd uitgenodigd voor het trainingskamp. Slechts twee jaar later brak hij het record van Bobby Orr voor de meest scorende verdediger in junior hockey, later won hij met Calgary een Stanley Cup en een gouden medaille met Canada in Salt Lake City. Allemaal dankzij dat ene penaltyshot.'Af en toe vraag ik me weleens af wat er zou zijn gebeurd als ik dat shot niet gescoord had. Ik denk echter dat iedereen die terugdenkt aan zijn loopbaan wel ergens een beslissend moment vindt. Het is het lot', zegt MacInnis zelf.