De koning van Canada

Er is ruime keuze in het thuisland van ijshockey, maar over twee namen is vrijwel iedereen in Canada het eens: Martin Brodeur en Roberto Luongo. Daarnaast zijn nu Cam Ward, Chris Mason en Marc-André Fleury gekozen. De keuzeheren hadden echter evengoed kunnen kiezen voor Chris Osgood, Carey Price, Marty Turco of Jean-Sebastian Giguere.

De enige met echt olympisch krediet is Martin Brodeur. Hij is tevens de laatste Canadese goalie die een gouden plak wist te bemachtigen. Hij lijkt de logische keuze voor de startpositie, maar momenteel is niets minder waar. Steve Yzerman, de man achter team Canada, heeft duidelijk aangegeven te kijken naar het heden en niet naar het verleden.

Brodeur, een levende legende, komt uit een apart seizoen. Hij stopt de puck zoals alleen hij het kan. Voor het eerst in zijn carrière miste hij een deel van het seizoen door een spierscheuring. Hij kwam terug en verbrak meerdere records. De meest bekende natuurlijk die voor de goalie met de meeste overwinningen. In de play-offs stelde hij enigszins teleur. Hij verloor hij door twee goals in een halve minuut van het Carolina van Ward. Beiden waren houdbaar, zeker wanneer ze worden afgezet tegen de Brodeurstandaard.

Luongo komt wederom uit een seizoen waarin de play-offs teleurstellend waren. Hij is de kroonprins van de butterfly. Hij werd echter op de belangrijkere momenten eruit gekeept door Nikolai Khabibulin. Waar Brodeur zijn naam heeft gebouwd op fantastisch keeperswerk op belangrijke momenten, heeft Luongo nooit bewezen dit te kunnen. Zijn play-off record van 11-11 bevestigt dit. Er gaan geruchten dat Luongo eigenlijk alleen maar is gekozen omdat hij in Vancouver speelt en omdat hij simpelweg een goede naam heeft. Zijn cijfers vallen echter erg tegen wanneer men alleen kijkt naar de zogenaamde ´big games´. Cijfers waarin Brodeur excelleert.

Als Brodeur en Luongo niet geblesseerd raken, dan zijn ze vrijwel zeker van de partij. Maar wie zal er als derde man geselecteerd worden?

Marc-Andre Fleury is een jonge goalie met een Stanley Cup onder zijn arm. Zijn atletische stijl is erg mooi om naar te kijken. Volgens kenners begint hij trekjes te vertonen van Grant Fuhr. Deze laatste liet nogal wat goals door, maar hield juist op de echt belangrijke momenten zijn kooi schoon. Als je met 11-10 wint, win je. Het gaat om die laatste saves. Fleury heeft in de finale laten zien dit te kunnen. Is volgens velen nog te onvolwassen, heeft te weinig ervaring en wil nog wel is ´soft goals´ doorlaten. Maar hij heeft wel de Stanley Cup gewonnen. In de lijsten van experts staat hij hoog, waarbij sommigen zelfs denken dat hij Luongo kan verdringen.

Cam Ward is nog geen oude rot, maar hij heeft wel al veel meegemaakt. Ook Ward heeft een Stanley Cup binnen weten te slepen. Zijn stijl doet enigszins denken aan Eddie Belfour; hij is erg positioneel ingesteld. Hij straalt rust uit en is in zijn laatste seizoen enorm gegroeid. Hij lijkt een favoriet voor de derde en laatste plek.

Steve Mason heeft de prijs voor meest waardevolle rookie gewonnen. Hij heeft een fantastisch seizoen gedraaid en is daarom betrokken bij het trainingskamp. De eerste twee maanden van de NHL zullen uitwijzen of het geen toeval was. Mason lijkt de meest waarschijnlijke kandidaat om als eerste af te vallen.

IJshockey.com waagt zich aan een prognose voor de te vergeven plekken:

Starter: Martin Brodeur
Alleen de naam al zaait twijfel bij de tegenstander. Hij is de meest succesvolle goalie ooit en is fantastisch op belangrijke momenten. Brodeur heeft nog steeds alles in zich om de held van deze Olympische Spelen, misschien wel zijn laatste, te worden.

2: Cam Ward
Ward won afgelopen seizoen geen Stanley Cup en heeft wat onder de radar van de meeste kenners gespeeld afgelopen seizoen. Maar hij lijkt een ideale backup voor Brodeur, want hij is consistent. Ward krijgt bijna geen zwakke goals tegen en verricht de meest fantastische reddingen op belangrijke momente.

3: Marc-Andre Fleury
De goalie van dit seizoen. Jong, atletisch en prachtige reddingen op belangrijke momenten. Maar hij maakt nog wel eens een blunder. En dat kan Canada zich niet permitteren op deze Spelen. Want de goalies bij de tegenstander zijn ook bijzonder competent.

Luongo komt in deze lijst niet voor. In Florida zette de goalie fantastische cijfers neer, maar daar kreeg hij ook ontzettend veel schoten tegen. Vokoun toont momenteel aan hetzelfde te kunnen als Luongo. Zelfs Eddie Belfour wist in zijn laatste seizoen meer wedstrijden met Florida te winnen dan Luongo. Zijn seizoen in Vancouver heeft echter aangetoond dat hij geen ´big game goalie´ is.

Op IJshockeyforum.com kun je in de buitenlandsectie meepraten over dit onderwerp.