Eimers stopt met ijshockey

Dat stelt Chris Eimers tegenover IJshockey.com. Vorige week bereikte hij nog overeenstemming met Amsterdam over de problemen die hem tot nu toe van het ijs hielden. Die hadden van doen met zijn contract en de ziektewet. 'Natuurlijk was dat aan de late kant en sprak er niet beduidend veel waardering uit, maar het was opgelost en ik zou dinsdag weer beginnen met trainen', aldus Eimers.

Het komt er niet van. 'Eigenlijk een heleboel zaken. Het amateurisme, de eigenbelangen, het gemanipuleer. Maar laat ik maar zeggen dat ik het gewoon niet meer kan en wil opbrengen om nog een jaar door te gaan.' De blessure van vorig seizoen heeft er ook mee te maken. Op dit moment ben ik weliswaar gezond, maar niet wedstrijdfit. Blijkbaar heb ik het afgelopen jaar in mijn onderbewustzijn al afscheid genomen van de sport', verklaart Eimers zijn besluit.

Daarmee verdwijnt één van de meest markante spelers in de geschiedenis van het Nederlandse ijshockey van de banen. Eimers debuteerde begin jaren negentig bij Groningen en speelde tijdens zijn lange loopbaan in Heerenveen, Rotterdam, Geleen en Amsterdam. Daarnaast was hij in Engeland actief voor Humberside Hawks, Kingston Hawks en Swindon Chill.

Zijn meest succesvolle periode beleefde hij bij Amsterdam, waarmee hij verschillende landstitels en bekers won en waar hij één van de gezichtsbepalende spelers was, zowel voor de eigen fans als in de stadions van de tegenstanders. Een ijshockeyer met hart en ziel, die wist hoe hij met ijshockeyfans moest omgaan.
De speler heeft zelf een dubbel gevoel bij zijn plotselinge afscheid. ‘Aan de ene kan zou ik niets liever doen dan op het ijs staan. Aan de andere kant sta ik volledig achter mijn beslissing en moet ik verder met mijn leven. Ik heb een hele mooie carrière gehad en heb er veel aan te danken. Laat ik gewoon rustig terugkijken op de mooie en positieve zaken en niet naar wat had kunnen zijn.'

In de ijshockeywereld deed het verhaal de ronde dat Eimers zou gaan afbouwen bij Utrecht. Dat was echter geen optie voor de aanvaller. ‘Daar heb ik eind augustus inderdaad over gesproken met Frank Versteeg, maar dat was nog in augustus toen ik nog in conflict was met het bestuur van Amserdam. Aangezien dat vorige week was opgelost, was Utrecht ook niet langer een optie. Mijn hart ligt inmiddels toch in Amsterdam.'

Hij kijkt nu terug op een mooie loopbaan. ‘Ik heb in verschillende plaatsen gewoond en veel mensen ontmoet. Ik heb in het buitenland gespeeld, ben international geweest en heb onder leiding van Doug Mason mogen spelen, wat ik altijd een hoogtepunt heb gevonden. De successen met Amsterdam waren ook geweldig, vooral de eerste en de laatste landstitel. Ook was het geweldig om op Wembley te ijshockeyen. De promotie met Oranje en de bronzen medailles zie ik ook als hoogtepunten. Dieptepunten waren het degraderen met Oranje naar de C-poule en het missen van de play-offs met de Al Capone Flames.'

Voorlopig betekent het afbinden van de schaatsen ook een afscheid van Chris Eimers van het Nederlandse ijshockey. ‘Ik neem op dit moment even afstand, maar ik zeg nooit ‘nooit', dat heb ik inmiddels wel geleerd. Het afgelopen jaar was ik assistent-bondscoach, maar dat was puur als stage bedoeld, zonder verdere afspraken voor de nabije toekomst, dus ik wacht het allemaal wel af. Maar ik ben niet ijshockeymoe en ik zie mezelf in de toekomst wel ergens in een functie opduikeln. Dan zal er echter op bestuurlijk- en beleidsniveau een boel moeten veranderen.'