Facts & Figures: week 12

Streaking across the fields...

Nee, dit artikel heeft niets met naaktloperij te maken. Niet veel, tenminste.

In elke sport wordt een ‘streak' gedefinieerd als een opeenvolgende reeks identieke resultaten. Zo is er de winning streak, een reeks van opeenvolgende gewonnen wedstrijden. Een verschil is er met de undefeated streak, want die telt ook gelijke spelen mee, maar aangezien in het Nederlandse ijshockey elke wedstrijd een winnaar telt (desnoods na verlenging en penaltyshots) kunnen we die glad vergeten.

Devils are hot, HYS on the rise!

De langste winning streak van dit seizoen staat momenteel op naam van Nijmegen. Zij wonnen 9 wedstrijden op rij, allen in reguliere speeltijd, na het 8-5 verlies in Amsterdam. De streak begon op 19 oktober met een 9-2 overwinning op Groningen, en eindigde pas op 23 november, thuis tegen Geleen (4-5, de enige Nijmeegse thuisnederlaag van dit seizoen tot nu toe)

Ook HYS The Hague had een mooie streak tussen 28 oktober en 5 december, waarin in de competitie 8 keer op rij werd gewonnen (waarvan drie keer in overtime).

Opvallend is verder dat elk team in de eredivisie al minimaal een streak op zijn conto heeft. Zelfs het veelgeplaagde Utrecht, dat tussen 12 en 19 oktober drie overwinningen op rij behaalde. Des te bijzonder is het dat twee van de drie overwinningen op vreemde bodem werden behaald, in Groningen en Eindhoven. De thuisoverwinning op Heerenveen mocht er ook zeker zijn.

On the skids!

Tegenover de winning streak staat natuurlijk ook de losing streak, ook wel losing skid genaamd.

Dismal Dragons, Grinning Grizzlies and Toothless Tigers

De Domtoren is niet het enige lange in Utrecht. De Dragons hebben momenteel de langste losing streak van de competitie, met 12 wedstrijden waarin geen enkel punt behaald werd op rij.

Groningen had een losing streak van 9 wedstrijden op rij na de verrassende overwinning in Geleen tijdens het eerste weekeinde van de competitie. Amsterdam heeft de langst lopende losing streak. De Amsterdammers moeten nodig eens een tijger in hun tank stoppen, want de laatste negen competitiewedstrijden gingen allemaal verloren. Wanneer we de twee halve finalewedstrijden voor de beker meetellen tegen Tilburg staat de teller al op 0-0-3-8, dus elf nederlagen op rij. Gisteravond werd eindelijk weer eens gewonnen, op de Vechtsebanen van Utrecht. De teller staat weer op nul.

'Tis the season to be jolly...

Wanneer een team een heel regulier seizoen ongeslagen blijft, noemen we dat een perfect season. Het laatste team dat dat een hele reguliere competitie voor elkaar kreeg waren de Meetpoint Eaters Geleen in het seizoen 1993-94 (alhoewel de Hatulek Heaters in 94-95 de bekercompetitie ook ongeslagen afsloten, maar die ging toen nog maar over zes wedstrijden, en niet alle teams in de eredivisie namen toen deel aan de bekercompetitie). De Meetpoint Eaters, met spelers als Hartogs, MacEachern, Brant, Houben en Raymond voorin en Vanderhorst, Pellegrims, Van den Thillart en Bannenberg op de blauwe lijn versloegen alle 9 opponenten zowel uit als thuis en eindigden de competitie met een 18-0-0 record, en een doelsaldo van 242-21. De Eaters zouden uiteindelijk de play-off finale verliezen van het Tilburg van Livingston, Van Gerwen, Geesink en Akulinin, dat daarmee haar eerste kampioenschap in 18 jaar behaalde.

Het laatste team dat een werkelijk perfect seizoen had waren de Tilburg Trappers van 1974-1975. Legendarische namen zoals Peternousek, De Heer, Laurie, Simons en speler/coach Paul Domm beëindigden zowel de Coupe Nationale Nederlanden als de reguliere competitie zonder een enkel puntverlies voor een 32-0-0 record. In die tijd direct goed voor het zilverwerk, aangezien play-offs pas jaren later zouden worden ingevoerd. De enige twee nederlagen die Tilburg dat seizoen moest toestaan waren de wedstrijden in de eerste ronde van de Europacup tegen het Oost-Duitse Dynamo Weisswasser (Eindstanden: 14-2 in Weisswasser, 2-3 in Tilburg)

Perfectly imperfect

De Gjaltema Rams uit Assen bleven het gehele seizoen 1992-93 puntloos, alle 24 wedstrijden lang. Hun doelsaldo? 53-240. In de eerste ronde voor de beker werden de arme Rams ook met 6-3 en 4-1 door de Gunco Panda's uit Rotterdam terzijde geschoven, waardor hun complete seizoen eindigde met nul overwinningen, nul gelijke spelen en 26 nederlagen. Helaas zijn beide teams niet meer onder ons, net als hun thuishavens De Smelt en de Weena-hal.

Als we verder graven in de archieven van de NIJB komen we Utrecht tegen in het seizoen 1984-1985. Hun resultaat na 18 wedstrijden om de Euro TV Beker, gevolgd door 18 wedstrijden in de reguliere competitie: nul overwinningen, nul gelijke spelen en 36 nederlagen, met een doelsaldo van 100-598.

Nog verder terug komen we Rotterdam tegen dat zowel in '66-'67 als '70-'71 de competitie afsloot met acht nederlagen in acht wedstrijden. In die tijd lag de nadruk nog niet zozeer op de reguliere competitie, die slechts door 4 teams werd gevuld. Verschillende internationale competities en oefenwedstrijden waren veel lucratiever.

Bekerverleden

Totaal niet gerelateerd aan het onderwerp streaks, maar toch: Tilburg en Nijmegen staan in de bekerfinale! En dat is niet voor het eerst. Zonder vooraf een favoriet aan te willen wijzen, voorspel ik een wedstrijd die in 3-2 eindigt, want zo eindigden alle vorige bekerfinales tussen Tilburg en Nijmegen ook.

In 1995-1996 stonden de Fulda Tigers en de CVT Keukentrappers voor het eerst in Eindhoven tegen elkaar. Nijmegen trok met 3-2 aan het langste eind voor 2000 toeschouwers. Een jaar later stonden beide teams opnieuw tegenover elkaar, maar toen trok Tilburg aan het langste eind, voor 2250 toeschouwers.

In 1998-1999 moest een overtime voor de beslissing zorgen, want na zestig minuten stond er een 2-2 tussenstand op het bord bij CVT Keukentrappers - Agio Huys Tigers. Nijmegen forceerde voor 2500 toeschouwers de beslissing, en nam een 2-1 voorsprong in onderlinge bekerfinales, die stand zal houden tot woensdagavond, 21 januari 2009.

Wat denkt U? Wordt het 2-2 of 3-1?

Op Bedevaart...

De rubriek Facts & Figures vertrekt over een paar dagen voor een ruime drie weken naar Canada, het moederland van de ijshockeysport! Eind januari zijn we weer terug. Daarom bij deze een gelukkig, sportief, doelpuntrijk, goedbezocht, defensief sterk, amusant en sportief 2009!