Het jaar van Martin de Wilde

De eerste zondag van december 2006. Voor een handvol toeschouwers wint de U17 van Amsterdam met 2-4 tegen de leeftijdsgenoten uit Heerenveen. De ontmoeting staat onder leiding van het arbitrale trio Dick Boltjes, Koekman en Martin de Wilde. Ruim een maand daarvoor werd het ijshockeyleven van de Wilde op zijn kop gezet. Een dag na de verloren derby tegen Heerenveen in de Challenge Cup kreeg de toenmalige coach van Groningen Grizzlies per post te horen dat hij op non-actief was gesteld door het bestuur van de Grizzlies.

De Wilde: ‘Ik kwam op maandagavond thuis en zag een brief liggen van een advocatenkantoor. Hierin stond dat het bestuur zich genoodzaakt voelde om mij om non-actief te stellen naar aanleiding van een aantal klachten vanuit de spelersgroep. Er zou tevens een onderzoek worden ingesteld door het bestuur. De mededeling kwam hard aan want opeens houdt datgene wat je leven voor een groot deel beheerst op te bestaan.'

Het ontslag kwam ook voor de buitenwereld als een grote verrassing. Het seizoen daarvoor sleepte de Wilde samen met Henk Göbel de eerste prijs voor Groningen binnen sinds 20 jaar: ‘Henk en ik vulden elkaar uitstekend aan. Henk coachte de verdedigers en zorgde voor het sociale aspect terwijl ik me bezig hield met de aanvallers en het tactische gedeelte. Al met al draaiden we een geweldig seizoen met een heel hecht team.'

Aan het einde van kampioensjaar legde het nieuwe bestuur van Groningen de Wilde dan ook een contract voor als hoofdcoach van de club. De Wilde werd niet alleen verantwoordelijk voor de hoofdmacht maar tevens voor de gehele jeugdopleiding. In april schreef de Wilde een beleidsplan met daarin opgenomen de doorstroming van jeugd naar het eerste team. Het beleidsplan werd door het bestuur voorgelegd aan alle leden en ook unaniem aangenomen. Het plan hield in om over twee tot drie jaar eredivisie te kunnen spelen met een gezonde basis van Groningse jongens die de aankomende twee jaar de kans zouden krijgen in de Eerste Divisie.

Eind oktober ging het toch mis in de Groningse gelederen. Op dezelfde avond als de brief van het advocatenkantoor werd de spelersgroep en de begeleiding bijeen geroepen. Aan de hand van een stemming werd bepaald dat er geen basis van vertrouwen was. De Wilde was zelf teleurgesteld over de gang van zaken: ‘Ontslagen worden door middel van een brief is verschrikkelijk, onprofessioneel en uiterst onpersoonlijk. Ik vind dat je in een dergelijke situatie beide kanten van het verhaal moeten horen. Helaas is in deze situatie geen hoor- en wederhoor toegepast want het liefst had ik dit besproken met een afvaardiging van de selectie en het bestuur. In een dergelijk gesprek kun je met elkaar de punten bespreken en merk je vanzelf of er nog een basis van vertrouwen aanwezig is. Deze gang van zaken gaf mij het gevoel dat er op basis van emotie werd gereageerd en niet op basis van beleid. Je kan toch niet met goede resultaten, als bestuur, je hele beleid over boord zetten?'

Daarnaast was het ontslag extra zuur omdat de resultaten niet slecht waren. Groningen was tijdens de Challenge Cup de best presterende ploeg uit de Eerste Divisie met overwinningen op Zoetermeer en Tilburg en nipte nederlagen tegen Den Haag en Amstel Tijgers. Toch bleek de ruime nederlaag tegen Heerenveen en enkele morrende spelers genoeg om het beleidsplan overhoop te gooien na vier weken. De Wilde koos ervoor om in deze wedstrijd in de derde periode met de 10 sterkste spelers te starten. Maar al snel kregen deze twee sterkst geachte lijnen twee goals tegen, waaronder een tegengoal met twee Flyers in de strafbank. De Wilde: Ik besloot op dat moment dat de jongens die in eerste instantie op de bank zaten de wedstrijd uit mochten spelen. Ik had meer verwacht van de eerste twee lijnen. In ieder geval meer inzet en dat brachten ze niet. Dit werd door het bestuur opgevat als zijnde dat ik de wedstrijd weggaf. Maar hiermee wou ik juist een signaal afgeven voor de rest van het seizoen aan de groep dat als iemand moet blijven zitten voor jou, dat je als speler dan iets extra moet geven op het ijs.'

Na het vertrek van de Wilde werd Matt Tremblay teruggehaald net als twee spelers die tijdens de voorbereiding waren afgevallen. Dit betekende dat enkele jongere spelers het veld weer moesten ruimen. Ook het vertrek van het voormalig bestuurslid en teamarts Wilfred den Dunnen als gevolg van de ontwikkelingen werd voor lief genomen.

Toch kijkt de Wilde zeker niet met haatgevoelens terug naar de club: ‘Ik ben alleen in teleurgesteld over de manier waarop het gegaan is. Ik heb zeker geen hekel aan Groningen. Ik heb de jongens die ik heb gehaald en de jongens met wie ik nog steeds contact heb ook gefeliciteerd met de titel en ik gun de club het allerbeste.'

De Wilde zat niet lang stil na het ontslag in Groningen. Twee maanden later floot hij al zijn eerste wedstrijd bij de U17. Na afloop van zijn actieve carrière had Martin de Wilde al eens geïnformeerd bij Noud van Berkel wat de mogelijkheden waren. Destijds leverde het weinig op maar in november van het afgelopen jaar geraakte het scheidsrechtersavontuur in een stroomversnelling. De Wilde is dan ook erg positief over zijn nieuwe functie in de ijshockeywereld: ‘Ik raakte tijdens een wedstrijd in Heerenveen in gesprek met Guus Simons van de scheidsrechterscommissie en hij heeft me gevraagd of ik geïnteresseerd was om scheidsrechter te worden. Het bevalt me nu uitstekend. Binnen korte tijd mocht ik als referee mijn eerste wedstrijden gaan fluiten bij de U17. Na drie wedstrijden mocht ik zelfs al Utrecht tegen Zoetermeer fluiten in de Eerste Divisie.'

De Wilde is vooral erg verrast door de ondersteuning die hij krijgt: ‘De begeleiding die ik heb gekregen van Jonathan Morrison is uitstekend. Vanaf het begin heeft hij me perfect ondersteund en zonder hem was het een stuk lastiger geworden. Ook merk dat ik veel vertrouwen krijg vanuit de scheidsrechterscommissie van de NIJB is. Zodoende heb ik een bliksemcarrière kunnen maken binnen deze wereld. Ik ben ook direct geaccepteerd door de andere scheidsrechters. Het was voor mij toch afwachten hoe ik zou worden ontvangen als voormalig coach.'

In februari werd de Wilde samen met andere talentvolle scheidsrechters uitgenodigd voor het ‘Referee for Tomorrow' project. Dit trainingsweekend leverde hem uiteindelijk een geweldige beloning op. Deze zomer mag de Wilde op uitnodiging van USA Hockey een week lang een trainingskamp volgen in Minnesota. Dit programma staat onder leiding van DEL-scheidsrechter Rick Looker en zal naast theorielessen ook de nodige praktijkervaring opleveren. De deelnemers aan dit toernooi mogen wedstrijden fluiten van de grootste talenten onder zestien jaar uit Amerika.

Als toetje voor dit seizoen floot Martin de Wilde de finale van de U20 tussen Heerenveen en Tilburg. De wedstrijd eindigde helaas al na achttien minuten vroegtijdig beëindigd nadat Tilburg besloot om van het ijs te stappen. De Wilde: ‘De actie van Tilburg kwam als een verrassing voor mij want tot aan de derde goal was het een leuke, gelijkopgaande wedstrijd. Na de derde goal van Heerenveen protesteerde een speler van Tilburg te heftig en ging verbaal te ver tegen mij. Ik gaf hem daarvoor een misconduct van tien minuten. De coach van Tilburg wilde daarna een gesprek met mij aangaan, maar ik vond dit niet nodig omdat zowel het doelpunt als de straf in mijn ogen geen discussie benodigde. Enkele tellen later kwam de aanvoerder van Tilburg mij melden dat ze niet verder wilden spelen.'

Tijdens dit seizoen kwamen de Nederlandse scheidsrechters vaker onder vuur te liggen. De Wilde stoort zich daar aan: ‘Ik vind dat er te weinig respect is voor de scheidsrechters. Niet alleen bij de spelers maar over de gehele linie van het clubbestuur tot supporter. Een hoop van deze onvrede wordt gevoed door het gebrek aan spelregelkennis bij zowel spelers als supporters. En de nieuwe spelregels hebben het er ook niet gemakkelijker op gemaakt omdat een ieder de "oude" leuker vond.. Een scheidsrechter kan ook niet alles zien en zeker niet als het achter je rug gebeurt . Gelukkig breng ik als oud-speler een stukje ervaring mee en weet ik wanneer en in welke situaties er dingen plaatsvinden die niet toegestaan zijn. Mijn idee zou zijn om vanuit het bestuur van alle clubs extra aandacht te geven aan spelregelkennis binnen de club. Want als alle trainers en coaches van een club de juiste kennis hebben en dit ook overdragen aan de spelers, zal er meer begrip zijn en daardoor minder discussies op het ijs. Ik wil ook graag een oproep doen aan spelers of oud-spelers om de opleiding tot scheidsrechter te volgen. De scheidsrechterscommissie biedt je namelijk veel hulp en begeleiding aan in samenwerking met Jonathan Morrison.'

Volgend seizoen zal de Wilde hoogstwaarschijnlijk zijn debuut maken op het hoogste niveau van Nederland: ‘Dat is natuurlijk mijn ambitie. Als speler en trainer streefde ik naar het hoogste niveau. Als scheidsrechter ga ik ook voor het hoogst mogelijke.'