Het talent Esposito

j is intussen 19 jaar oud. Zijn achternaam is een beroemde in het ijshockey, maar hij is geen familie van de grote Phil en Tony Esposito uit het verleden. De in Montréal geboren Esposito werd in 2007 in de eerste ronde gedraft door de Pitsburg Penguins. Voorheen was hij drie seizoenen als junior actief bij de Remparts de Québec waar hij de Memorial Cup won en eindigde met 98 punten in het winnende seizoen. Tegenwoordig na een kort uitstapje in de AHL bij de Chicago Wolves de grote man bij Club de Hockey Junior de Montréal.

Esposito kwam in november 2005 voor het eerst in beeld bij IJshockey.com. Hij kwam uit voor de Remparts van coach en eigenaar Patrick Roy, waar hij in één lijn speelde met het Russische supertalent Alexander Radulov. Tijdens een wedstrijd in Rimouski, waar Sidney Crosby net weg was, zaten hordes meisjes op de tribune voor de piepjonge Esposito. Velen van hen hielden zelfs tijdens de wedstrijd zijn foto vast en gilden bij alles wat hij deed.

Zijn schare fans is inmiddels gegroeid. Hij zegt: ‘Ik heb pas onlangs geleerd dat ik zelfs fans heb van buiten Noord Amerika. En dat terwijl ik pas voor het eerst wat fanmail kreeg van fans buiten Canada. Ik vind het helemaal geweldig dat ik zelfs fans heb van buiten dit continent! Mijn fans kunnen erop rekenen dat ik altijd hard zal werken om hen niet teleur te stellen', zegt hij in een interview.

Jonge spelers zwerven het continent over en spelen waar zij worden gedraft. Esposito kwam in Quebec City terecht en werd voor de start van het huidige seizoen geruild naar Junior de Montreal. Het bestaan is niet eenvoudig en bestaat voornamelijk uit trainen en het maken van enorm lange busritten. Ook Esposito kent dit bestaan en zegt daarover: ‘Het was eerst heel zwaar voor mij en ook voor mijn ouders. Maar na een tijdje begon ik eraan te wennen en werd het toch makkelijker. Ik maakte veel nieuwe vrienden en zag veel nieuwe steden en verschillende mensen.'

Bekend is dat de ouders van Esposito hem bijstaan waar zij kunnen. Na een afwezigheid van bijna drie jaar, waarin hij op enkele uren rijden van zijn ouderlijk huis woonde, is hij nu weer thuis beland. ‘Mijn ouders zijn echt heel belangijk voor mij. Zij staan altijd achter mij en ze zijn er altijd als ik ze nodig heb. Dat heeft mij goed geholpen bij het maken van de juiste keuzes terwijl ik opgroeide. Ik voel altijd dat er een sterke kracht achter mij staat.'

Van Angelo Esposto wordt niets meer en niets minder verwacht dan dat hij een ster zal worden in de NHL. Toen hij 14 jaar oud was kreeg hij al te maken met die voorspellingen, hij speelde toen in één schoolteam met Patrick Kane en Sidney Crosby, en de druk die dat met zich meebrengt. Over die druk zegt hij: ‘Ik leef van dag tot dag en probeer daar niet teveel aan te denken. Daarom probeer ik zo goed mogelijk te spelen als ik kan en op die manier iets op te bouwen los van dat soort verwachtingen. Als ik op het ijs sta werk ik gewoon zo hard mogelijk en de rest laat ik gewoon achter mij.'

Wanneer je roem je vooruit snelt zouden externe factoren opeens je leven enorm kunnen beïnvloeden . Een forse blessure bijvoorbeeld zou de carriere van de jonge speler in één klap kunnen beëindigen. Hij zegt daarover: ‘ Ik realiseer mij dat maar al te goed. Ik zit ook nog op school en heb mij voorgenomen daar mijn uiterste best te doen en zeker met een diploma van school te komen. Je weet tenslotte nooit wat er gebeurt.'

Esposito werd in de 1e ronde als nummer 20 gedraft door de Pittsburgh Penguins, maar nog voor hij één wedstrijd speelde werd hij al verhandeld. Pitsburg wilde in de aanloop naar de play-offs Marian Hossa toevoegen aan het team en Esposito was één van de spelers die als compensatie overgingen naar Atlanta. Aan het einde van het vorige seizoen mocht hij al even ruiken aan het profijshockey met enkele wedstrijden in de AHL, maar bij het begin van dit seizoen werd hij teruggestuurd naar de juniors.

Als geboren en getogen Montrealer heeft hij echter voor de lange termijn nog wel een droom: ‘Ik ben altijd een fan geweest van de Montréal Canadiens. Het is een droom om daar ooit te spelen, maar vooralsnog zal ik al enorm blij en trots zijn als ik de NHL als speler haal. Dus laat ik dat eerst maar eens proberen.'