Het Tim Thomas Enigma

Dat Tim Thomas is uitgegroeid tot één van de beste goalies in de NHL is op zich al stof voor een boek. Een doelman die qua techniek compleet afwijkt van de trend waarbij het verdedigen van het doel is verworden tot een vorm van kansberekening. Thomas vertrouwt nog op zijn reflexen en heeft er een gewoonte van gemaakt met veel spektakel zijn doel schoon te houden.

Hij werd weliswaar gedraft als speler van de universiteit van Vermont, maar pas in de negende ronde. De Quebec Nordiques zagen hem ook niet bepaald als een toptalent en dat gold ook voor de rest van de NHL. De scouts waren ervan overtuigd dat zijn stijl niet zou werken in de sterkste ijshockeyliga ter wereld. Na zijn afstuderen kwam Thomas dan ook terecht op lager profniveau en in verschillende Europese competities.

Ook toen de Boston Bruins hem tien jaar geleden vastlegden, was dat eigenlijk vooral voor het AHL-team Providence Bruins. Pas op 28-jarige leeftijd maakte hij zijn debuut in de NHL toen de Bruins te maken kregen met een blessuregolf onder de goalies, maar zijn inzet bleef dat jaar beperkt tot vier wedstrijden. Zijn doorbraak werd daarna verder gehinderd door de staking in de NHL in 2004-05, wederom week hij uit naar Europa.

Daar tekende hij ook voor het volgende seizoen, maar een dag voor het begin van de Finse competitie verlengde hij toch nog bij de Bruins. In eerste instantie werd hij wederom naar Providence gestuurd, maar toen Andrew Raycroft en Hannu Toivonen allebei geblesseerd raakten, kreeg hij eindelijk zijn kans. Voor het eerst kon hij langere tijd laten zien dat zijn stijl kon werken in de NHL.

Een jaar later volgde op 31-jarige leeftijd eindelijk de definitieve doorbraak. Raycroft was door de Bruins naar Toronto gestuurd en Toivonen kon de druk als eerste goalie niet aan. Toen een jaar later de aangetrokken Manny Fernandez geblesseerd raakte vroeg in het seizoen was Thomas definitief de nummer één. Met zijn avontuurlijke stijl veroverde hij de harten van de Bruins fans en afgelopen jaar speelde hij een belangrijke rol bij het veroveren van de Stanley Cup. Hij won zelfs de prijs voor de meest waardevolle speler in de play-offs.

Eerder dit jaar trok hij nationaal de aandacht door te weigeren op bezoek te gaan bij president Obama die de Stanley Cup-winnaars wilde huldigen. Thomas wilde daarmee protesteren tegen het uitdijen van de Amerikaanse overheid, die volgens hem de vrijheid van het individu inperkte. Hij verwees daarbij naar de opstellers van de Amerikaanse grondwet.

Nu dus de plotselinge beslissing om op 38-jarige leeftijd een jaar vrij te nemen om meer tijd te kunnen besteden aan familie en vrienden. Daarbij liet hij meteen weten te blijven trainen om fit genoeg te zijn voor een comeback.Ook houdt hij de ambitie om het Amerikaanse doel te verdedigen bij de Olympische Spelen in Sotchi. Het is de vraag wat de pauze van een jaar doet met de loopbaan van Thomas. Het blijven rare jongens, die goalies.