26 maart 201216:04
Door Joep Meijsen
De ontlading is enorm. De spelers van Geleen stuiteren vanuit de bank naar hun goalie, op de tribunes vloeien de vreugdetranen rijkelijk. Na 44 jaar is het wachten voor Geleen voorbij, de eerste landstitel is binnen.
De polonaise komt de kleedkamer uit, terug richting de ijsbaan. De wedstrijd is ruim een half uur eerder afgeblazen en de Haagse Uithof is zo goed als leeg. Een deel van de spelersgroep van Eaters heeft de handen op elkaars schouders gelegd en maakt een klein rondje. ‘Waar is het feestje, hier is het feestje', zingen ze met de dikke sigaren tussen de lippen.
Het is niet zomaar een feestje, het is een feest waar het ijshockeygekke Geleen een eeuwigheid op heeft gewacht. Een historisch feestje. In de jaren zeventig lukte het, maar werd de titel achter de bestuurstafel afgepakt. In de jaren negentig had Geleen kwaltiatief geweldige ploegen, die een paar keer nipt misgrepen. Anno 2012 is het wel raak. Alternate captain David Burgess nam uit handen van Ruud Vreeman de felbegeerde kampioensbeker in ontvangst.
Ook de daadwerkelijke captain van Geleen wordt nadrukkelijk bij de feestelijkheden betrokken. Dennis ten Bokkel is herstellende van zijn operatie, maar zijn jersey hing tijdens de wedstrijd in de bank en werd meegedragen over het ijs tijdens het kampioensfeestje. Dat gold ook voor de vanwege blessures afwezige spelers als Erik Tummers en Ian McDonald, die volop bij de festiviteiten betrokken waren.
Het is ook het feest van een hele generatie jonge ijshockeyers die de afgelopen jaren zijn ingepast bij Eaters. Die zijn opgegroeid in de schaduw van de jaren waarin het grootste succes de nationale beker was. Spelers als Lars van Sloun, die meer dan een punt per wedstrijd produceerde in de play-offs, Jeffrey Mens, Kay Gielen en Lars Engwegen. Het feest van een Finse doelman die bij de start van de serie werd uitgeroepen tot de beste van Nederland en die status meer dan bevestigt tijdens de finalereeks.
Het is ook een persoonlijke overwinning voor Chris Eimers. Als speler ooit actief bij Geleen, veelvuldig kampioen met Amsterdam, als coach twee jaar geleden na de landstitel aan de kant gezet in Nijmegen en sinds vorig jaar actief bij Eaters. Samen met Ray Gallagher smeedde hij een ploeg, door dagblad De Limburger treffend omschreven als een ‘prachtige mix van Canadese ervaring, Geleens talent en een God in het doel', tot een eenheid. Een team dat met duidelijke systemen speelt en die in de finalereeks tactisch de baas is op het ijs.
Aan de andere kant van de hal overheerst een combinatie van frustratie, teleurstelling en berusting. Hijs eert op het ijs speler-coach Alexander Selivanov met een schitterende banner, vlak voor de uitreiking van de beker. Met het winnen van de nationale beker en de North Sea Cup was het een mooi seizoen in Den Haag, maar dat is na de dubbele nederlaag van afgelopen weekeinde nog even een schrale troost. De ploeg liep in de serie tegen te veel straffen op en scoorde zelf te weinig doelpunten. Troost is er voor doelman Fabian Schotel, die de steun krijgt van zijn teamgenoten na de zeven tegengoals.
Het duurt lang, heel lang voordat alle spelers van Geleen in de kleedkamer klaar zijn voor vertrek naar Limburg. Bob de Pont spuit de omstanders nat met bier. Hij heeft voor de maandag een rij-examen op het programma staan, maar dat zal wel niet doorgaan (red - hij is inmiddels geslaagd!). In Geleen wacht een massa toeschouwers op de terugkeer van de helden. Op Glanerbrook en elders in Geleen gaan de festiviteiten nog lange tijd door.
Daarmee is het vooral ook het feest van de trouwe aanhang van Geleen, waarvan een deel al de volle 44 jaar bij het ijshockey komt. De supporters die de club hebben gesteund in goede en slechte tijden. En dit zijn heel goede tijden.
Tags
Geleen Eaters