Jong Oranje begon sterk aan de wedstrijd tegen de Britten. Het was duidelijk te merken dat de besproken punten uit de nabespreking van de afgelopen wedstrijden hadden geholpen. Een fris, competitief en gedreven Jong Oranje zorgde voor veel strijd in met name het eerste 10 minuten van de wedstrijd. Groot-Brittannië had het hier duidelijk moeilijk mee en moest meermaals aan de noodrem trekken. De 3 powerplays leverde voor Jong Oranje helaas geen doelpunt op, het gaf wel vertrouwen voor de rest van de wedstrijden.

Met 0-0 gingen de teams naar de kleedkamer.

Aan het begin van de tweede periode leken de rollen omgedraaid. Groot-Brittannië kwam sterk uit de kleedkamer, was strijdvaardiger dan de eerste periode en was helaas voor Jong Oranje direct effectief in een van hun eerste kansen. In de 23e minuut wist Torran Anderson de puck achter Mendo van Dijk te krijgen. Het bleek het startschot van een boeiend schouwspel, waarbij Jong Oranje probeerde terug te komen in de wedstrijd en Groot-Brittannië juist op zoek ging naar de tweede goal om het gat tussen te vergroten. Dat laatste lukte, want in de 27e minuut was het weer raak voor de Britten. Sam Lyne zette de enigszins geflatteerde 2-0 op het scorebord. Werk aan de winkel dus voor de mannen van Mason en Zwarthoed.

Mede door het goede doorzetten en druk te zetten in het aanvalsvak door Kalle Kaptein, die sowieso opviel door zijn harde werken tijdens het gehele toernooi, kreeg Jaidy van Mourik de puck naar de blauwe lijn. Verdediger Gys Vollmann wist met zijn schot de net ingevallen goalie Alfie Blakely te verrassen en de 1-2 te maken. Met nog 5 minuten te spelen in de tweede periode spanning was terug in de wedstrijd. Het leverde wat kleine kansen op aan beide kanten, een goal viel er niet en dus bleef de stand op 2-1 staan voor de Britten na 40 minuten spelen.

De derde periode begon zwak aan Nederlandse kant, in tegenstelling tot hun tegenstander. Door geklungel in het neurale vak van Jong Oranje kon Groot-Brittannië makkelijk tot scoren komen: al de 42e minuut lag de puck achter Pelle Buiting (ingevallen voor Mendo van Dijk) door een goal van Lee Connor. Het gat was weer 2 en daarnaast hadden de Britten hun momentum te pakken. Zij gingen beter spelen, konden elkaar beter vinden en leken fitter te zijn in de derde periode. Jong Oranje had straffen en goed keeperswerk van Pelle Buiting nodig om de Britten af te stoppen. Toch lieten zij Jong Oranje kansloos in de 53e (Finley Brandon) en 58e minuut (Connor McNulty). Eindstand 5-1.

“Wederom een goede eerste periode van de jongens,”vertelt coach Mason na de wedstrijd. “De spelers moeten leren dit spel langer vast te houden en gefocust te blijven. In de derde periode waren onze spelers duidelijk vermoeid in tegenstelling tot Groot-Brittannië die in betere shape waren dan wij. Ook weer een leermoment voor onze spelers, die nu weten dat je als ijshockeyer niet stil kan zitten in de zomer.” Collega Wil Zwarthoed beaamt dit: “De mannen moeten leren ook in de zomer goed voor hun lichaam te zorgen door fit te blijven om zo een topprestatie te leveren. De tijd dat een ijshockeyseizoen 26 weken duurde, ligt ver achter ons.” Beide coaches kijken tevreden terug op de afgelopen week. “Deze dagen hebben ons een goede indruk gegeven van de spelers die bij ons waren. Het is een mooie start van de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Andere deelnemers waren ook positief over de opzet van de week en de tegenstanders. Het zou mooi zijn als we dit kunnen herhalen de aankomende jaren,” sluit Zwarthoed af.