Montreal juicht voor Dryden

Het shirt met nummer 29 werd eind januari omhoog gehesen in het Bell Centre voor aanvang van de wedstrijd van Montreal tegen Ottawa. De oud-goalie had 110 kaartjes voor familie en vrienden geregeld, zodat iedereen die hem dierbaar is bij deze speciale gelegenheid aanwezig kon zijn. 'Het is iets wat me veel doet,' verteld Dryden, 'en het betekent ook veel voor andere mensen waar in veel tijd mee doorgebracht heb. Het is ook hun moment. Het waren de fans, de mensen uit Montreal.'

Met de retirement van zijn nummer, komt Dryden te hangen tussen elf andere grootheden uit de geschiedenis van Les Glorieux. In zijn gehele carrière bij de club won hij 258 wedstrijden, 57 partijen gingen verloren en bij 71 wedstrijden stond er een gelijke eindstand op het scorebord. In 397 NHL wedstrijden behaalde de Canadees 46 shutouts.

In de zeven seizoen die hij uitkwam voor de Canadiens, wist hij met zijn team zes keer Stanley Cup te winnen. Het zijn zeven seizoenen in plaats van acht, want in het seizoen 1973-1974 heeft Dryden niet gespeeld. Hij was ontevreden over het contract dat hem aangeboden werd door de Canadiens en besloot in dat seizoen zijn rechtenstudie af te maken. Dryden, die in 1983 werd opgenomen in de Hall of Fame, vond het salaris niet in overeenstemming met zijn marktwaarde, aangezien hij in het jaar daarvoor de Stanley Cup had gewonnen en de Vezina Trophy voor beste goalie in de League. In de daaropvolgende jaren zou hij de Vezina Trophy nog vijf keer winnen.

Zijn debuut voor de Canadiens werd voorafgegaan door een roerige periode. In 1964 werd hij op zeventienjarige leeftijd als veertiende overall gedraft door de Boston Bruins. Hij weigerde echter voor de Bruin uit te komen, waardoor hij nog datzelfde jaar naar Montreal werd geruild. Zeven jaar later kon hij in zijn eerste seizoen in de NHL slechts zes wedstrijden spelen voor de playoffs van start gingen. Maar het jongensboekscenario kwam wel uit: de Canadiens wonnen de Stanley Cup en Dryden mocht de Conn Smythe Trophy voor beste speler tijdens de playoffs in ontvangst nemen. Omdat hij te weinig wedstrijden had gespeeld over het hele seizoen gezien, kwam hij echt niet in aanmerking voor de Calder Trophy voor Rookie van het jaar. Deze titel pakte hij alsnog een seizoen later.

Daarnaast was Dryden een goalie van tijdens de Summit Series; de legendarische reeks wedstrijden tussen Canada en de Sovjet-Unie, waarin beide teams voor het eerst op volle sterkte aantraden. Canada won uiteindelijk de beslissende achtste wedstrijd met 6-5 door een goal van Paul Henderson 34 seconden voor het einde van de derde periode.

In een interview dat Dryden twee dagen voor de ceremonie gaf, zei hij dat hij graag zou zien dat toekomstige spelers van de Canadiens met zijn nummer kunnen gaan spelen. 'Het feit dat andere spelers tot nu toe nog wel met mijn nummer mochten spelen, zit mij niet dwars. Het irriteerde andere mensen, en dat las ik in de kranten. Maar ik stoor me er zeker niet aan', aldus de oud-goalie. 'Je kijkt als kind op tegen die mannen die bovenin het stadion hangen. Je wilt met hun nummer spelen, waarom zou dat dan niet mogen?'

Hiermee wijst hij terug naar de regeling die bij de Maple Leafs wel wordt gehanteerd. Daar worden nummers wel naar de nok van het stadion gehesen, maar er mag wel mee gespeeld blijven worden. Zelf had hij een groot aandeel in de onderhandelingen toen deze regeling in Toronto werd ingevoerd. Tussen 1997 en 2003 was hij namelijk voorzitter van de Leafs. Dryden is nu sinds 2004 minister voor de federaal liberale partij in Canada. In 2006 werd hij herkozen als voor die post.