Nederlanders in het buitenland: Guus van Nes

Van Nes is bezig aan zijn vierde jaar in dienst van Boston Junior Bruins in de USPHL. De geboren Dordtenaar genoot zijn jeugdopleiding bij Dordrecht Lions en maakte op jonge leeftijd de overstap naar het CTO in Eindhoven. In 2015 debuteerde van Nes voor het grote Oranje tijdens het WK in het Spaanse Jaca. Ook afgelopen seizoen speelde van Nes in Belfast voor de nationale ploeg. Van Nes wist in beide toernooien te scoren. Daarnaast is Guus niet de enige international in de familie. Zijn oudere zus Bieke van Nes speelt al sinds 2012 voor het Nederlands vrouwenteam.

De voornaamste reden was denk ik toch de taal. Net zoals de meeste mensen van mijn leeftijd heb ik altijd Engels gehad op school dus gaat het communiceren gewoon erg makkelijk en dat is volgens mij erg belangrijk. Helemaal als je op een vreemde of nieuwe plek komt en je hebt moeite om te communiceren met andere mensen, dan kan ik me voorstellen dat je als nieuwkomer je snel eenzaam kunt voelen.

Ik denk dat er een hoop verschillende gewoonten en gebruiken zijn. Ik zit nu voor mijn vierde jaar in Amerika en als ik na een zomer thuis weer terug kom voor het seizoen dan is het altijd even omschakelen. Alles in Amerika wordt groter aangepakt en dat is denk ik één van de grootste verschillen.

Het grootste verschil met trainen bij een Nederlandse club is de intensiteit. Elke training is het volle gas vooruit. Heb je twee slechte trainingen? Dan is de kans groot dat je de eerstvolgende wedstrijd op de tribune mag gaan zitten. Het maakt niks uit wie je bent of waar je vandaan komt, je moet je elke dag opnieuw bewijzen. In het begin was het lastig om hieraan te wennen, nu houd ik er van. Hierdoor word je een betere ijshockeyspeler.

Meestal pakken we de bus. Ik probeer altijd veel te slapen zodat de tijd wat sneller gaat voor je gevoel. We hebben ook tv'-schermen n in de bus en daar worden regelmatig films op afgespeeld. Sinds kort speel ik een hoop digitale kaartspelletjes en yahtzee met twee andere teamgenoten, je moet toch wat om de tijd te doden.

Jazeker, maar voorlopig nog niet.Aan het einde van mij carrière lijkt het mij gaaf om terug te keren bij de Dordrecht Lions. De club waar het voor mij allemaal begonnen is.

Nee, er zijn nooit twijfels geweest. Als je een droom hebt en je bent gedreven dan moet je alles doen om die droom te laten uitkomen. Op mijn veertiende was ik al bijna naar Keulen gegaan. Op dat moment kwam het CTO (Centrum voor Topsport en Onderwijs) in Eindhoven voorbij en heb ik samen met mijn ouders besloten dat het CTO op dat moment de beste keuze was voor mij.

Ooit komt er een dag waarop je misschien beseft dat het te laat is. Dan denk je: had ik het maar gedaan. Je moet van te voren goed nadenken of je het echt naar het buitenland wilt gaan. Doorzettingsvermogen zal op de proef worden gesteld, maar als je het echt wilt en gedreven bent dan moet je er gewoon vol voor gaan!