NHL: na de lockout komt de exodus

Afgelopen zaterdag was het zo ver. De vorige collectieve overeenkomst tussen spelers en eigenaren verliep en de spelers werden buitengesloten. Geen trainingskampen, geen oefenwedstrijden en waarschijnlijk op zijn minst een vertraging van de start van de competitie. Hoe lang het gaat duren, is op dit moment nog volstrekt onduidelijk. Zeven jaar geleden ging het hele seizoen verloren door het conflict over de nu afgelopen overeenkomst.

Dat eindigde toen met een staatsgreep binnen de spelersvakbond, waarna de NHL zijn zin kreeg met een salarycap. Daarbij ontvingen de spelers 57 procent van de ijshockeygerelateerde omzet. Over dat getal wordt nu het felst gestreden. De eigenaren kwamen enkele weken geleden met het percentage van 43 procent aanzetten, wat voor de spelers onacceptabel was. Sindsdien is er sporadisch onderhandeld, terwijl de gesprekken op dit moment grotendeels stilliggen.

Een groot probleem binnen de NHL is het feit dat de winstgevendheid van de teams enorm uiteen loopt. Zo zijn er hooguit 7 clubs die ieder jaar winst maken, is er een grote groep die winst kan maken als het team ver komt in de play-offs en zijn er een tiental clubs die structureel verlieslatend zijn. Zo moet eigenaar Charles Wang van de New York Islanders jaarlijks een cheque uitschrijven van zo’n 25 miljoen dollar om de verliezen van zijn club te dekken. En dat is niet eens de club met de dikste rode cijfers.

De omzet van de NHL is de afgelopen jaren toegenomen tot 3,3 miljard dollar, wat betekent dat de salary cap ieder jaar fors hoger uitvalt en daarmee dus ook het gemiddelde salaris in de liga, dat naar 2,4 miljoen dollar is gegroeid. Probleem daarbij is dat de omzetgroei vooral in Canada te vinden is. De Canadese dollar is in waarde flink gestegen, terwijl de Canadese economie een stuk minder lijdt onder de mondiale crisis dan die in de VS. De steeds hogere salarycap, met de stijgende minimumuitgaven, jagen de verliezen van de kleinere clubs omhoog.

Volgens de spelers wordt het daarom tijd dat de rijke clubs een groter deel van hun omzet gaan delen met de zwakkere broeders om zo de hele liga sterk te houden. Een lagere salarycap zorgt er alleen maar voor dat de winstgevendheid van de grote clubs groter wordt, terwijl teams veel minder mogelijkheden hebben om hun team te versterken. Ze wijzen bovendien op de enorme contracten die zelfs de kleinere clubs de laatste jaren hebben uitgedeeld om spelers aan te trekken. Vaak contracten van tien jaar of meer met een enorme waarde in dollars. Dat is niet het gedrag van een industrie die het water aan de lippen heeft staan.

De eigenaren op hun beurt stellen dat zij al het risico nemen, onder meer op verliezen, terwijl de spelers gegarandeerde contracten hebben. Het is dan raar dat 57 procent van de omzet in de zakken van de spelers terechtkomt. In de NFL en de NBA zijn bovendien recent nieuwe overeenkomsten gesloten, waarbij de verdeling tussen eigenaren en spelers rond de 50/50 ligt, een stuk lager dan in de NHL.

Daarmee lijkt een overeenkomst nog ver weg, al noemen veel kenners november als maand dat alles weer moet draaien om de enorm succesvolle en profitabele Winter Classic mogelijk te maken op 1 januari. Die gaat dit jaar tussen de Detroit Red Wings en de Toronto Maple Leafs en heeft de potentie om de meest winstgevende ijshockeywedstrijd uit de geschiedenis te worden. Garanties zijn er echter niet en het risico dat het hele seizoen verloren gaat, of zelfs nog meer, is nog steeds aanwezig. Een spelersagent vertelde recent op de Canadese sportsradio dat hij denkt dat de lockout misschien wel anderhalf jaar gaat duren.

Geen wonder dat een deel van de spelers uit de NHL onderdak zoekt in Europa. Evgeni Malkin was één van de eersten die onderdak zocht en vond. Metallurg Magnitogorsk is voorlopig zijn club. Vooral veel Russen, Tsjechen en Slowaken zijn onderdak, maar ook Canadezen kijken nadrukkelijk naar alternatieven. Zo zijn Rick Nash en Joe Thornton onderdak bij Davos in Zwitserland. Jaromir Jagr gaat voorlopig aan de slag bij Kladno, de club waar hij deels eigenaar van is.

Verschillende liga’s maken extra ruimte voor de NHL’ers, die zodra er wel een overeenkomst is, direct terugkeren naar Noord-Amerika. Dit is een reden waarom bijvoorbeeld de hoogste Zweedse liga de beperking heeft opgelegd dat spelers het seizoen ook moeten afmaken in Zweden. Verschillende topspelers uit Zweden hebben daarom nu getekend op het tweede niveau, waardoor nu ook de SEL aan het twijfelen is geslagen.

Ook in Duitsland profiteren de clubs. Zo maakt Christian Ehrhof komend weekeinde zijn rentree bij Krefeld Pinguine en staan Marcel Goc en Dennis Seidenberg op het verlanglijstje van Adler Mannheim. Paul Stastny van Colorado zou mogelijk in Neurenberg aan de slag gaan, het team waar Yan Stastny al speelt. Zo blijft er ondanks het gebrek aan progressie in de gesprekken tussen de NHL en de spelersvakbond toch nog genoeg te bespreken in de ijshockeywereld.

Overzicht van alle transfers >>>