7 juni 200700:00
Door Joep Meijsen
De Ducks kenden een droomstart. Ottawa begon zeer nerveus aan de wedstrijd en pakte maar liefst drie penalty’s in de eerste zes minuten. Een probleem dat de Ducks maar al te goed kennen. Ottawa maakte het zichzelf zo wel erg moeilijk en moest toezien dat Andy McDonald na bijna vier minuten de thuisploeg op voorspong zette.
De eerste periode stond verder niet bol van de grote kansen, mede omdat het aantal schoten op goal vijf tegen drie was in het voordeel van Anaheim.
Na een powerplay van Ottawa overleefd te hebben stapte Perry weer op het ijs om zijn teammaten te assisteren. Hierbij checkte hij Philips dusdanig dat er wat ruimte ontstond om een aanval op te zetten. Rob Niedermayer stoomde het vak van Ottawa in en rondde de aanval met een schot van de backhand af. Emery was kansloos en moest toezien hoe de Ducks met een 2-0 voorsprong konden gaan rusten.
In de tweede periode veranderde het spelbeeld nauwelijks. Anaheim was de bovenliggende ploeg en Ottawa kreeg geen ruimte om iets aan die achterstand te doen.
Maar de aansluitingstreffer kwam er en viel eigenlijk volledig uit de lucht. Een 'dump the puck' actie van de Sens resulteerde in een kans voor Alfredsson die vrij voor de goal kwam. De Zweed liet deze kans niet onbenut en Ottawa zat weer in de wedstrijd.
Dat leek in ieder geval zo tot de Sens het vier minuten later voor zichzelf verpestten. Chris Phillips stond achter de goal klaar om een aanval voor de Senators op te starten. Bij het naar voren schaatsen verloor hij echter de controle over de puck. De puck raakte verstrikt tussen de schaatsen van goalie Emery, die tot zijn grote ongenoegen de puck het net in zag verdwijnen.
Een minuut later mocht Schubert namens Ottawa nog gaan brommen wegens elbowing ook. Het leek gedaan met de Sens totdat Alfreddson tegenstander Ryan Getzlaf de puck afhandig maakte en zelf het doel van Giguere opzocht. Zijn schot in het dak van het doel was voor de Anaheim-goalie te goed.
Maar de Senators gingen er niet beter van spelen en nog in dezelfde powerplay situatie scoorde Beauchemin namens de Ducks. De thuisploeg behield zo de voorsprong van twee goals in de tweede intermissie.
Nadat in de derde periode Travis Moen al snel voor de 5-2 zorgde leek het sprookje voor de Senators definitief uit. Tot overmaat van ramp miste Vermette ook nog op knullige wijze een penalty shot. Vermette verloor de controle over de puck toen hij die wilde verplaatsen naar zijn backhand. Ottawa leek het toen wel te geloven en liet zich gewillig naar de slachtbank leiden. Corey Perry maakte drie minuten voor het eind de laatste goal van dit NHL-seizoen en leidde zo een vreugde-explosie in het Honda Center in.
De Ducks winnen voor het eerst in hun bestaan sinds 1993 de Stanley Cup. En dat brengt uiteraard een hoop emoties met zich mee: 'we hebben veel spelers die nog nooit wat hadden gewonnen, zelfs Teemu Selanne niet. Onze honger was groot en dat hebben we zeker laten zien', aldus Scott Niedermayer, die voor de vierde maal de Cup won. Dit is misschien wel de meest speciale, omdat hij het winnen de cup voor het eerst samen met zijn broer Rob mag vieren.
Ook Selanne was meer dan blij: 'We hebben er zo lang op moeten wachten. Om de cup in eigen huis te winnen is machtig mooi. Mijn teamgenoten waren als broers voor me, ik ben zo trots op ze.'
Sens-coach Murray was uiteraard teleurgesteld: 'De felicitaties gaan uit naar Anaheim. Ze hebben een ongelooflijk sterke verdediging en onze grote jongens kwamen niet tot hun goede spel deze finale. Dit doet pijn, zeker omdat we er echt op hadden gehoopt.'
Weer geen Stanley Cup in Canada en dat is toch wat veel ijshockeyliefhebbers graag hadden willen zien. De uitvinders van de snelste teamsport op aarde moeten er al sinds 1993 op wachten.
Tags
Buitenlands nieuws