NHL-seizoen in koelkast

Officieel loopt de huidige cao pas op middernacht af, maar de eigenaren hebben in de ochtenduren het besluit al genomen. De kans dat het seizoen op tijd begint is nu minimaal, de meest optimistische schattingen zijn dat er ergens in januari een overeenkomst wordt bereikt. Net als de laatste keer dat spelers en eigenaren met elkaar overhoop lagen, bijna tien jaar geleden.

Minder optimistische experts denken dat het hele seizoen 2004-05 verloren zal gaan. Dat betekent dat de Stanley Cup voor het eerst sinds 1919 niet uitgereikt zal worden. Toen eindigde een dodelijk griepvirus de finaleserie tussen Montreal en Seattle.

De eigenaren van de teams kwamen vanmorgen samen in een hotel aan Times Square in New York. Bondsdirecteur Gary Bettman en de hoogste jurist binnen de NHL Bill Daly adviseerden de eigenaren te kiezen voor een lockout. Ze kregen honderd procent van de stemmen voor.

Bij een lockout gaat letterlijk het slot op de arena's van de NHL-clubs. De spelers komen er niet in.

De NHL en de spelersvakbond NHLPA hebben voor het laatst afgelopen donderdag vergaderd in Toronto. De sessie duurde slechts vier uur, eindigde zonder vooruitgang en er zijn geen afspraken gemaakt voor nieuw overleg.

In het ijshockeygekke Canada komt het nieuws als een domper op de feestvreugde van de winst in de World Cup of Hockey na de zege op Finland slechts enkele uren eerder. De kans is groot dat dit voorlopig het laatste topijshockey was in Canada voor de nabije toekomst. Zowel de spelers als de eigenaren hebben een forse oorlogskas opgebouwd om de strijd lang voor te kunnen houden. De eigenaren zeggen zelfs dat ze minder geld zullen verliezen wanneer er helemaal niet wordt gespeeld dan wanneer het seizoen gewoon van start zou zijn gegaan.

De spelers hebben nu verschillende opties. Ze kunnen thuis bij de telefoon gaan wachten tot het verlossende telefoontje komt dat het seizoen weer gaat beginnen. Ze kunnen ervoor kiezen om in Europa te gaan spelen of in een van de noodcompetities die in Noord-Amerika worden opgericht. Zoals een rondreizend circuit dat in de grote steden in Canada onderlinge wedstrijden gaat spelen.

Het conflict draait allemaal om een salarisplafond, hoewel de eigenaren het liever hebben over Âzekerheid van uitgavenÂ. Volgens de NHL verloren de clubs gezamenlijk in 2002-03 273 miljoen dollar en vorig jaar 224 miljoen en ze willen een garantie dat de spelerssalarissen maximaal vijftig procent van de totale omzet van de liga zullen opslokken. Dit percentage ligt volgens de liga nu op 75 procent.

Fans protesteren tegen de hebberigheid van de spelers

In de afgelopen tien jaar zijn de spelerssalarissen explosief gestegen, van gemiddeld 733.000 in 1994-95 naar 1,83 miljoen in 2003-04. De spelersvakbond verzet zich met hand en tand tegen een salarisplafond. In plaats daarvan hebben hun vertegenwoordigers een systeem voorgesteld met een extra belasting voor rijke clubs, recettedeling, een korting van 5 procent op alle huidige contracten en veranderingen in contracten van jonge spelers. Een gezamenlijke besparing van 150 miljoen dollar, zo heeft de spelersvakbond berekend.

Dit is echter niet genoeg voor de eigenaren, ze zeggen meer besparingen nodig te hebben om te kunnen overleven. Door de spelers buiten te sluiten nemen ze echter een groot risico. Dat kunnen de teams in de professionele honkbalcompetitie Major League ze wel uitleggen. Een lange staking daar leidde tot veel woede bij fans die jarenlang weigerden terug te keren naar de stadions. En honkbal is als sport veel populairder dan ijshockey.

Ze zijn echter bereid dit risico te nemen en misschien is dat wel het beste bewijs dat de nood bij een aantal clubs hoog is.