Ruigste NHL'er overleden

‘Hij vocht tegen kanker met dezelfde mentaliteit als waarmee hij ijshockey speelde. Met dapperheid, kracht, klasse en enorm veel karakter', zei zijn zoon John Ferguson jr, de general manager van de Toronto Maple Leafs, over zijn vader. John Ferguson kwam in vijfhonderd wedstrijden in de NHL tot ruim twaalfhonderd strafminuten. In alle discussies over zijn werk met de vuisten wordt soms vergeten dat hij ook nog heel goed kon ijshockeyen, zoals zijn 145 doelpunten en 158 assists in diezelfde wedstrijden bewijzen.

Ferguson speelde begin jaren zestig voor de Cleveland Barons in de toen onafhankelijke American Hockey League toen Montreal aan de bel hing. De Canadiens hadden drie jaar goed ijshockey gespeeld, maar niets gewonnen. Een gebrek aan bescherming voor de sterren van de club werd als oorzaak gezien en John Ferguson moest de oplossing brengen. Dat deed hij acht seizoenen lang, waarin hij vijf keer met de Stanley Cup in zijn handen stond. Hij werd gehaat door het publiek van alle andere clubs, maar die kwamen wel in grote getalen naar de ijsbaan als Ferguson op bezoek kwam.

Het was een enorme triomf voor een jongen die midden in de crisisjaren werd geboren en al op jonge leeftijd zijn vader verloor. Met baantjes op de paardenrenbaan in Vancouver spaarde hij genoeg geld voor schaatsen, een ijshockeyuitrusting en speeltijd. Daarbij kwam hij altijd lopend in zijn uitrusting naar de ijsbaan omdat zijn moeder geen auto had om hem te brengen. Op de ijsbanen in Vancouver leerde hij zich verweren tegen de grote jongens, wat de basis legde voor zijn verdere loopbaan.

Zijn vuisten waren in de jaren zestig zo gevreesd dat de meeste spelers in de liga een confrontatie met Ferguson uit de weg gingen. Op verschillende websites die zich bezighouden met het vechten in de NHL wordt hij vaak genoemd als de nummer 1 allertijden op dat gebied. De herinneringen zijn gevechten met de tough guy van de Maple Leafs, Eddy Shack, kunnen oudere ijshockeyliefhebbers in Canada nog steeds in extase brengen. Ferguson accepteerde zelfs een uitdaging om de ring in te gaan met de Canadese kampioen zwaargewicht George Chuvalo, maar de Canadiens verboden hem daadwerkelijk te gaan boksen.

Na zijn loopbaan bleef hij betrokken bij het ijshockey. Zo was hij als assistent-coach betrokken bij de legendarische serie tussen Rusland en Canada in 1972, was hij general manager van de New York Rangers en won hij de hoogste prijs in de World Hockey Association met de Winnipeg Jets. De laatste jaren werkte hij als scout voor de San Jose Sharks.