Spektakelstuk in Glanerbrook

mmige wedstrijden blijven lang in de herinnering hangen. Jaren later wordt er langs de ijsbanen nog over gesproken. De tweede wedstrijd in de halve finaleserie tussen Nijmegen en Geleen was er zo eentje. Maar wie dat halverwege de wedstrijd had gezegd, was voor gek verklaard. Op dat moment stond Eaters met 5-0 voor en troefden de Limburgers hun tegenstander op alle fronten af.

Na een wat onwennig begin was het Devils dat het initiatief pakte in de wedstrijd. Nick Deschenes brak op kracht door en werd van achteren ten val gebracht. Het penaltyshot was echter niet aan hem besteed. Het was ook voorlopig het laatste wapenfeit van de gasten, die zich in de opbouw de kaas van het brood lieten eten en zo in de val liepen.

Een mislukt schot vormde na dertien minuten de inleiding voor de openingsgoal. Eaters met drie tegen één op de counter en Dennis ten Bokkel die de rebound binnenschiet. Zes minuten later bijna een kopie. Weer knullig puckverlies van Devils in de opbouw en een weergaloze Ziga Svete profiteerde optimaal met een prachtig doelpunt.

De eerste zeven minuten van de tweede periode lukt dan alles bij Geleen. De ploeg combineert alsof het de wedergeboorte van de grote Sovietploegen is en scoort in vijf minuten drie keer. Joey Wilson, Lars van Sloun en David Burgess treffen allemaal doel. Een totale afgang dreigt voor Nijmegen en coach Chris Eimers heeft weinig keuze behalve het aanvragen van een time-out.

Er komt lucht voor Nijmegen als Glenn Bakx wat opzichtig wraak neemt na een niet bestrafte overtreding van Jason Baclig. De kleine Canadees profiteert optimaal met een schot, dat via de stick van Kevin Bruijsten binnenvalt. Phil Aucoin maakt een paar minuten later de tweede Nijmeegse treffer, maar er lijkt nog steeds niet veel aan de hand voor Eaters.

Als echter vroeg in de derde periode Jason Baclig met een hard schot de derde Nijmeegse treffer binnenschiet, neemt de spanning in de wedstrijd toe. Devils wint ineens de duels die in het eerste deel van de wedstrijd nog allemaal verloren gingen en op de tribune worden herinneringen opgehaald aan andere miraculeuze comebacks in onderlinge wedstrijden.

Met Mike Forgie op de strafbank wegens roughing verkleinde Devils de achterstand zelfs nog tot op één treffer. Doug Orr passte voorlangs en Phil Aucoin schoot de puck in het open net. Dit was het moment waarop Mike Pellegrims zijn manschappen tot de orde moest roepen via een time-out en ook dit was er eentje die het momentum even uit de wedstrijd haalde.

In de jacht op de gelijkmaker gooide Devils de eigen ruiten in door tegen te veel straffen op te lopen. In het laatste kwartier speelde Nijmegen bijna zeven minuten met een man minder door merendeels onnodige overtredingen. De beste kans op de gelijkmaker kwam nog wel shorthanded. Op de break-away zette Aucoin zijn teamgenoot Deschenes alleen voor Sami Heinonen, maar de Finse doelman redde zijn team. Ook bij Geleen gierden de zenuwen door de keel, wat leidde tot een misverstand en een straf voor too many men on the ice. Een gouden kans voor Devils op de gelijkmaker, zo leek.

Maar in deze knotsgekke wedstrijd gebeurde natuurlijk het tegenovergestelde. Ziga Svete ging er weer met de puck vandoor en hij bediende Joey Wilson shorthanded voor de 6-4. Game over. Of toch nog niet. Devils zette de powerplay voort met de goalie terug in de bank en met twee spelers meer op het ijs was het Baclig die met een snoeihard schot de spanning weer helemaal terugbracht.

Na een sidderende laatste minuut stapte Eaters alsnog als winnaar van het ijs, tot grote opluchting van het lekker volgepakte ijsstadion in Geleen. De Limburgers moeten nu nog één wedstrijd winnen om een plek te veroveren in de finale. De eerste kans daartoe krijgt de ploeg van Mike Pellegrims komende zondag al in Nijmegen.