Ze hoort bij de jongste spelers. Vorig jaar lag alles stil door corona. Het WK is nu van 20 tot en met 27 januari 2022. Afgelopen juni vonden de selectietrainingen plaats, alle speelstertjes van 12 jaar en ouder worden jaarlijks hiervoor opgeroepen. Er bleven 26 meisjes over die een aantal zware trainingen en oefenwedstrijden meemaakten. "We wisten vanaf het begin al dat we geselecteerd konden worden voor het WK", zegt Fien, "maar ook dat er een aantal van ons niet mee konden." De drie behoren tot de dames die wel meegaan.

"Ik vond het heel zielig voor de meisjes die niet geselecteerd zijn." Er vloeiden tranen, maar het team blijkt al erg hecht en ze troostten elkaar. Daarbij komt natuurlijk ook dat ze allemaal wel een Nationaal Team behaald hebben en dat neemt niemand ze meer af. Bovendien blijft het hele team gezamenlijk trainen, omdat het natuurlijk altijd mogelijk is dat er een speelster vervangen moet worden, zeker in deze onzekere corona-tijd.

Indy zit op Praktijkschool de Brug in Zaltbommel, Fien op het Lingecollege Lyceum in Tiel en Cheyenne op het KWC in Culemborg. Voor de periode na de kerstvakantie tot en met het WK hebben ze allemaal online lessen aangevraagd. Ze willen zo min mogelijk mensen zien om te voorkomen dat ze een coronabesmetting oplopen, ze gaan vanaf nu zo min mogelijk met anderen afspreken. Alle drie de meiden hebben toestemming van school voor de reis gekregen. Cheyenne heeft precies toets-week als ze in Istanbul is, ze mag dat later
inhalen. Als verdere voorbereiding bewegen de dames veel en letten ze op hun voeding. Het team wordt begeleid door professionals, ze hebben twee bondscoaches, een teammanager, een eigen fysiotherapeut, masseur en equipment-manager. In verband met de recente zware lockdown en sluiting van vele ijsbanen worden de meisjes nu zelfs online begeleid en moet het hele team deelnemen aan gezamenlijke on-line work-outs om in vorm te blijven.
Naast het Nationaal team spelen alle meisjes ook bij hun eigen club. Fien bij de IJCU Dragons in Utrecht en Indy en Cheyenne bij de Red Eagles in Den Bosch. Ze begonnen al jong met hun stoere sport. Indy was 7. "Ik wilde bij de club daarom shirtnummer 7 hebben, maar dat was er niet, nu ben ik in Den Bosch nummer 77." In het Nederlands team is ze nummer 14, ook iets met 7.

"Ik deed vroeger wel meisjessporten, dansen en wedstrijdzwemmen. Mijn broertje ging ijshockeyen en dat wilde ik ook." Fien begon ook op haar 7de. "Ik was schaatsen op het museumplein in Amsterdam en daar gaven de Amstel Tigers een clinic dat vond ik gaaf." Ze deed eerder aan turnen en tennis en heeft nog lang aan kickboksen gedaan, zelfs naast ijshockey. Cheyenne heeft gevoetbald en gedanst en ook aan kickboksen gedaan. Met hun club trainen de dames zo'n drie keer in de week, daar komen de trainingen met het U18
damesteam nog bij. "En in de winter de club-competitie. Bijna ieder weekend en soms twee keer in het weekend als je in een dubbel team speelt", aldus Fien.

Het is voor de meiden allemaal heel spannend. Zo veel mogelijk zonder ouders voor de teamspirit, die mogen bijvoorbeeld niet in hetzelfde hotel; hoe sterk zijn de tegenstanders? Maar natuurlijk ook Corona. Intussen is de reis voor het team geboekt, nu maar hopen dat alles door kan gaan én natuurlijk ook dat ze straks winnen.