Titel beloning voor herboren Hanen

Het parkeerterrein stond bomvol, binnen zweepte de speaker het publiek op, de tribunes waren goedgevuld en de trommels roffelden. En uiteindelijk was er het kampioenschap na de 6-2 zege op Groningen. Na de mineur van het einde van het seizoen vorig jaar in de Beneliga is Kemphanen dit jaar herboren in de Eerste Divisie. 'Dit kampioenschap is echt heel belangrijk voor het ijshockey in Eindhoven', zegt captain Lucca Kluijtmans, die met een speciaal voor hem en zijn broer Damian gemaakt spandoek om zijn nek over het ijs schaatste nadat hij de kampioensbeker in ontvangst had genomen.

Foto's: Roel Louwers (ISOsports Sportfotografie)

De voortekenen waren goed in de best-of-three. Kemphanen had het sterke Groningen een week eerder met liefst 0-9 verslagen in Kardinge en had dus genoeg aan een overwinning om de best-of-three-serie te winnen. Volgens Kluijtmans was de ploeg wel zenuwachtig voor het duel. 'We waren vooraf heel nerveus en ik vond ook niet dat we sterk begonnen aan de wedstrijd, maar dat werd later beter. We merkten gaandeweg de wedstrijd dat we beter waren en dan komt het vertrouwen ook weer.'

Kluijtmans is één van de spelers die vorig jaar nog deel uitmaakte van de selectie van Kemphanen op het hoogste niveau en die de club trouw is gebleven. Dat geldt ook voor verdediger Roderick van den Hout, die begin dit seizoen nog even in Nijmegen speelde, maar daarna terugkeerde naar Eindhoven. Het was Van den Hout die met een mooie schaatsactie van achteruit zijn team hielp de zenuwen de baas te worden. De 23-jarige Bosschenaar schaatste vanuit het eigen verdedigingsvak naar voren, passeerde de verdediger, sneed naar binnen en schoot mooi raak.

Coach Peter van Kaam had genoten van het vroege doelpunt. 'Ja, prachtig. Daar moeten we het al het hele seizoen van hebben. Als we snel op voorsprong komen, dan komt onze trein op gang.' De coach had ook wel iets van zenuwen gemerkt bij zijn team. 'Niet in de kleedkamer, daar was iedereen gefocust op wat ze moesten doen. Maar Groningen was vorig jaar de ongeslagen kampioen en na het verlies vorige week konden ze vrijuit spelen. Daar moesten we alert op zijn.'

Kemphanen was de betere ploeg in de eerste periode, maar moest nog tot de zestiende minuut wachten voor het tweede doelpunt. Damian Kluijtmans reageerde voor het doel alert op een pass van achter het net en schoot de puck met een mooie backhander hoog binnen. Na de pauze kwam Groningen echter sterker uit de kleedkamer. Het was de beste fase in het duel voor de ploeg uit het hoge noorden en dat werd ook al snel beloond. Een beetje slordigheid achterin zorgde ervoor dat twee spelers van Gijs het mochten proberen en op de rebound van Danny Kerstholt moest doelman Beeren capituleren.

Groningen kreeg daarna zelfs een behoorlijke kans op de gelijkmaker, maar Romeo Stroosma slaagde er niet in de puck weg te krijgen. Seconden later viel de goal echter aan de andere kant, Willem Bless schaatste op via de flank, zag zijn schot gestopt door Tom Korte, maar slaagde erin om zijn eigen rebound via een tegenstander in het net te werken. Een minuut later was het weer raak. Boris Sevo schaatste op, Tom Hemmes legde terug en Arthur van den Hout scoorde met een strak schot, 4-1 en vermoedelijk de beslissing in de wedstrijd.

In de loop van de derde periode wisselden Joey Beeren en Sebastiaan Snijder nog doelpunten af, alvorens Rastislav Veres, voor zijn doen een rustige wedstrijd, zorgde voor de kers op de taart van een succesvol seizoen voor Kemphanen. Dat was echter niet vanzelfsprekend, legt coach Peter van Kaam uit. 'Ik heb altijd vertrouwen gehad in deze groep. Het belangrijkste was dat iedereen weer plezier zou krijgen in het ijshockey, dan komen de prestaties vanzelf. En zo is het ook gegaan. De groep is zo samengekomen na de ellende van vorig jaar en het staat als een huis.'

Ook captain Kluijtmans had aan het begin van het seizoen tijd nodig om op gang te komen. 'Voor mezelf had ik het gevoel dat de verwachtingen heel hoog lagen. Omdat ik uit de Beneliga kom, werd van mij verwacht dat ik een bepalende speler zou zijn. Dat is lastig spelen en het heeft me wel een week of zes acht gekost om te wennen aan de manier van spelen in de Eerste Divisie. Je hebt meer tijd en ruimte en dan moet je zelf ook anders gaan spelen.'

Hij is trots op zijn team en zijn club. 'Vorig jaar was er elke keer het gezeik met het oude bestuur en dit voelt als een nieuwe start. Het begin van een mooie, nieuwe periode voor Kemphanen. Nu eerst een mooi feestje vieren.'