Tommy de vader, Tom de Zoon

Tommy Speel is de in het vaderlandse ijshockey alom bekende aanvaller die in de jaren 90 furore maakte bij het Nederlands team en vooral Nijmegen. Tom is, verwarrend wellicht, zijn getalenteerde zoon die dit seizoen debuteert bij UNIS Flyers. Veel mensen die dat verwarrend vinden ja’’, lacht Tommy. ,,Mijn vrouw en ik hadden best veel meisjesnamen bedacht, maar toen bleken we een zoon te krijgen. Mijn vrouw vond niet veel jongensnamen leuk, maar Tom wel.’’ Apetrots is Tommy op zijn zoon. Zoveel wordt wel duidelijk. Al is hij even trots op zijn
drie dochters, die niet op het ijs hockeyen, maar op het kunstgras. Tom werd in oktober 17, terwijl zijn ‘oude heer’ dit jaar op 13 februari Abraham zag. ,,Een prachtige dag’’, herinnert de vijftiger
zich. ,,Het was die korte periode van natuurijs. We hebben een sprintwedstrijdje gehouden, hier op de ijsbaan van Beetsterzwaag. In het bos, naast het huis van Rutger Hauer. Toe
Tom, laat het filmpje even zien.’’ Tom tovert in een mum van tijd het filmpje op zijn mobieltje. Een idyllisch beeld; strakblauwe lucht, stralende zon, een glimmende ijsbaan en twee naar de filmer tegemoet
schaatsende mannen. Op ijshockeyschaatsen, stick in de hand en voluit sprintend komen Tom en Tommy steeds beter in beeld. Met Tom als duidelijke winnaar.
De ingetogen wijze waarop de jongeling de overwinning op zijn voorbeeld viert, zegt alles over het respect dat hij heeft. ,,Ik ben gaan ijshockeyen omdat mijn vader ook hockeyede.’’ Al is junior zijn kijk op zijn vader als speler deels anders.
,,Wat voor speler mijn vader was?’’ Lachend: ,,Hij was bang voor spelers die niet bang waren.’’
Tommy erkent gretig dat hij inderdaad een cleane speler was, die van vechten niets moest hebben. ,,Snel en slim waren wel mijn grootste kwaliteiten, denk ik’’, vertelt Speel senior, in het dagelijks leven uroloog in het MCL.
Zijn zoon somt zijn eigen kwaliteiten op. Met een guitige knipoog: ,,Ik ben niet bang in elk geval.’’ Serieus vervolgend: ,,Hard werken, een goed schot en leergierig zijn wel mijn sterke punten denk ik.’’ Dat hij dit seizoen bij het eerste is gehaald, was een logische stap. ,,Er is geen tweede team meer, maar ook als die er nog wel geweest was had Mike (Nason, hoofdtrainer van Flyers, red.) mij wel in de eerste selectie opgenomen.’’

Het buitenland, om er naast een studie te gaan ijshockeyen, lonkt een heel klein beetje, bekent Tom. ,,Maar dan misschien over twee jaar. Ik zit op OSG Sevenwolden en heb een topsportstatus. Ik doe nu het zesde jaar van het vwo, maar ga mijn examen in twee jaar afronden.’’
Vader Tommy vult aan: ,,Tom traint drie keer per week met Flyers en speelt twee wedstrijden in het weekeinde. Ook traint hij vier keer per week bij het RTC (regionaal trainingscentrum, red.) onder leiding van Mike Nason

Ik denk niet dat hij in bijvoorbeeld Amerika meer kan trainen en betere trainers krijgt dan hij nu heeft.’’
Het meest logische is, met bovenstaande visie van zijn vader als leidraad, dat Tom gewoon in Nederland blijft. Zoals Tommy in zijn tijd ook deed. ,,Natuurlijk kwam ik al op mijn zestiende in het eerste van Flyers. Toen ze na twee jaar failliet ging, kwam Nijmegen bij mij, of ik daar wilde gaan spelen.’’
Het was in de jaren dat de op het hoogste niveau spelende ijshockeyclubs in ons land een wit-zwarte boekhouding hadden. ,,In die jaren negentig was 1000 gulden netto per week een heel gewoon salaris’’, verklapt Tommy Speel.
Speel sr. combineerde ijshockey bij Nijmegen met zijn studie geneeskunde. ,,Een mooie combi. Ik had in die tijd acht tentamens per jaar en elk tentamen kostte mij twee weken studeren. Dus vier maanden leven als een kluizenaar voor de studie en de rest van het jaar ijshockeyen. Ideaal. Zeker met dat soort verdiensten, haha.’’
Op zijn 32ste vond Tommy Speel het welletjes en stortte zich volledig op zijn werk. Hij kwam als uroloog in het MCL terecht en vond met zijn gezin een prachtige woonlocatie in Olterterp. Het is de stabiele basis waar het gezin Speel zich meer dan thuis voelt en waar sport een groot onderdeel uitmaakt van het gezinsleven. Zoon Tom speelt immers ijshockey en zijn drie zussen hockeyen. ,,Mijn moeder is veelvuldig taxichauffeur, voor mij en
voor mijn zusje Charlotte. Zij is nu 14 en speelt al hockey op hoog niveau bij GHBS in Groningen’’, vertelt Tom.
Zijn zussen zijn z’n grootste fans en kijken altijd bij zijn wedstrijden in Thialf, zegt vader Tom. Maar ook hij en zijn vrouw proberen zoveel mogelijk de wedstrijden van hun kroost te kijken. Met het besluit van de regering om bij sportwedstrijden toeschouwers te weren is Speel het dan ook niet eens. Zeker
dat we niet met nog een handjevol ouders bij het hockey van onze dochters mogen kijken. In de buitenlucht nota bene. Gelukkig kunnen we de thuiswedstrijden van Tom met Flyers via de livestream wel volgen. Met het hele gezin voor de televisie.

Bron Leeuwarder Courant en Edwin Fischer
Foto: Dijksmedia.nl