Verstrekkende vrijspraak

In 2006 werd Ryan Vandenbussche gearresteerd vanwege een vechtpartij bij een bar in Turkey Point, Ontario. Vandenbussche was geen onderdeel van het incident totdat de neef van Vandenbussche in de boeien werd geslagen. Hij wurmde zich daarna door de menigte heen en begon om zich heen te slaan. Hij sloeg hierbij een politieagent en bedreigde een andere agent met de dood. De agenten hebben Vandenbussche onder meer drie keer moeten ‘taseren’ om hem te kunnen bedwingen en arresteren.

Gerry Smits, de advocaat van Vandenbussche heeft in zijn verdediging aangevoerd dat dit aangeleerd en geprogrammeerd gedrag betreft. Door de vele hersenschuddingen en ander hersenletsel gedurende zijn carrière zou vechten voor Vandenbussche ‘routinematig’ zijn. ‘Het is bijna zoiets als slaapwandelen’, aldus Smits.

Om deze redenering te versterken werd door de advocaat voorbeelden gegeven dat Vandenbussche na een vechtpartij zelfs een keer naar de verkeerde bench schaatste en dat hij vaak in strafbank zat zonder zich te herinneren waarom. ‘In veel gevallen wanneer ik betrokken was in een gevecht moest ik op de video kijken wat er nu precies was gebeurd, dat is best eng’, zegt Vandenbussche.

Vandenbussche was gedurende zijn carrière zeker een fysieke speler. Een speler met een korte lont. Spelend voor de New York Rangers, Pittsburgh Penguins en Chicago Blackhawks werd hij vaak in de vierde lijn geposteerd om te fungeren als ‘enforcer’. Gedurende zijn 310 NHL wedstrijden werden 98 gevechten genoteerd voor Vandenbussche. Hij bracht ook veel tijd door in de minor leagues, waar hij nog eens 125 keer in een gevecht verzeild raakte. Volgens Vandenbussche zelf kreeg hij in zijn laatste jaar als junior 46 keer een penalty voor ‘fisticuffs’.

Deze uitspraak zou mogelijk ook grote gevolgen kunnen hebben voor de NHL. Niet alleen kunnen spelers die geschorst worden voor een overtreding op het ijs zich gaan beroepen op dit vonnis, maar de NHL kan ook het risico lopen dat zij verantwoordelijk worden gesteld voor gewelddadig gedrag van spelers in het dagelijks leven.

Dit artikel is gebaseert op een artikel van Ken Campbell van The Hockey News.