13 juli 201808:49
Door Joep Meijsen
Vijf Nederlandse ijshockeysters en enkele begeleiders nemen deel aan het internationale trainingskamp in het Finse Vierumäki. IJshockeynederland.nl volgt ze op de voet. Een tweede sfeerverslag uit Finland. 'Natuurlijk was ik chagrijnig omdat we onnodig verloren maar ik ben hier om te leren, dus ook ik moet met verlies leren omgaan.'
Isabelle Schollaardt kijkt nog terug op de eerste dag. 'Ik ben benieuwd naar het niveau op het ijs. Maar eerst hadden we fitnesstests. Die waren leuk maar zwaar en gingen overal goed. Dan de training waar ik zo naar uitkeek, de ijstraining. Ik zit in team Green, met onder meer Finse, Zwitserse, Deense, Noorse, Oostenrijkse, Franse meiden. Eerste training ging goed! Niveau is lekker hoog en hard en de trainingen zijn zoals ik nog nooit heb gehad, gevarieerd, leuk en zwaar', vertelt ze.
Het was wel raar slapen na die eerste dag doordat de zon niet onder gaat. 'Elke keer als ik wakker werd dacht ik dat het tijd was om op te staan.' Die dag stond een dubbele ijssessie op het programma, iets waar Schollaardt zich bijzonder op verheugd. 'Maar eerst de off-ice trainingen en veel seminars. Heel veel movements geleerd voor snelheid en stabiliteit, en zwaar dat het ook is.. Ook leer je hier je nutrition op orde te krijgen en allerlei andere onderwerpen waar je als atleet verstand van moet hebben als je de top wilt halen. De eerste training was meer techniek en de tweede ijstraining was een teamtraining dus beide super leuk! Er zit zoveel snelheid in dus dat is alleen maar leuker. Met de meiden kan ik zelf ook steeds beter opschieten iedereen begint minder verlegen te worden.'
Ook de derde dag was een drukke voor Schollaardt met veel trainingen en als toetje een wedstrijd tegen team Yellow. 'Ik val haast in slaap tijdens de seminars.. Gelukkig hadden we bijna training want daardoor gaat de energielevel van heel het team weer omhoog.
Trainingen gingen als team minder dan verwacht, training before the game. We kregen de lijnen te horen maar je bent niet op elkaar ingespeeld dus alles is raar en communicatie is ook moeilijk aangezien je niet dezelfde taal spreekt.'
Toch had iedereen zin in de wedstrijden. 'Wedstrijd lag heel dichtbij elkaar, eerste periode 2-2, 2e periode 3-3 en in de periode hebben we met 3-4 verloren.. Niveau lag lekker hoog en ook alles gespeeld, natuurlijk was ik chagrijnig omdat we onnodig verloren maar ik ben hier om te leren, dus ook ik moet met verlies leren omgaan.'
Esther de Jong had woensdag officieel een rustdag, maar het was bepaald geen rustige dag. 'We hadden geen ijstrainingen. Maar wel
hadden we fitnesstraining, off-ice-workouts, stickhandling en shooting. Ook hadden we een meeting over leadership. Op de planning stond ook zwemmen, sauna en flowpark. We hebben gezwommen in het meer (was koud!) en daarna gingen we naar de sauna. Daarna gingen we naar het flowpark waar we een parcour in de bomen hebben afgelegd. Het was heel leuk. Daarna hadden we nog een meeting en toen was de dag alweer voorbij.'
Een dag later was het wedstrijddag voor De Jong. 'Vandaag moesten we vroeg opstaan. Het ontbijt was 6:45 uur, want daarna hadden we pre-game practice. In de training focusten we vooral op de passes en gewoon dat je lekker in je vel zat. Na de training hadden we weer een work-out voor je benen. Daarna rust en buiten aan onze stickhandeling werken. Later in de middag hadden we de wedstrijd. We hebben verloren met 7-1 ,maar voor mij ging het best goed. Want de eerste training deze week dacht ik “wow iedereen is zo goed”. Maar in de trainingen daarna kon ik het gewoon goed bijhouden, net als de rest. Zo was het ook in de wedstrijd, het ging heel goed. Ik vond het juist heel leuk om tegen zo’n goeie tegenstander te spelen en ik kon ze ook goed aan. Jammer dat we verloren hadden, maar de meeste goals kwamen door een straf, dus dat was jammer en eigenlijk onnodig.'
Michelle van Ooijen begon de effecten van het intensieve trainingskamp te voelen. 'De wekker ging vroeg af namelijk om 6:20. Mijn benen waren nog steeds zwaar en voelde me net een pinguin. Na het ontbijt hadden we pregame skate. Een training gewoon om het gevoel te krijgen met de puck voor de wedstrijd. Alles op zijn gemak en een paar flowdrills zodat we goed konden focussen op het passen. Toen de training voorbij was hadden we een teammeeting, puur om nog snel de puntjes op de i te zetten voor de wedstrijd tegen team White. Daarna kregen we lang rust om onzelf meer energie te geven en goed te kunnen voorbereiden. Ik was erg vermoeid en probeerden mijn extra minuutjes slaap te pakken. Voordat ik het wist konden we alweer naar de ijsbaan voor de warming up en al snel begon de wedstrijd. Helaas hebben we die verloren met 7-1 van team White. Shit happens! Op naar de volgende wedstrijd met een positieve mindset. Dit werd duidelijk uit de woorden van de coach: ‘We have it in our own hands’. Nadat we hadden gedoucht en onszelf weer een beetje hadden opgevrolijkt kwam er nog een meeting over ‘nutrition’. En de dag was alweer voorbij.'
Equipment-manager Bert Simons zag de wekker op donderdag al om 6.00 uur afgaan. Een korte nacht voor de Limburger vanwege de halve finalewedstrijd tussen Engeland en Kroatië. 'Ik was naar de bar in het hotel gelopen en tussen de Engelsen gaan zitten, maar toen Kroatië de gelijkmaker maakte werden de Engelse gezichten steeds langer. Aan het eind van de verlenging waren ze ook allemaal zo vertrokken uit de bar.' Om acht uur begon het programma op het ijs voor de meiden van het team waar Simons aan verbonden is, gevolgd door theoretische sessies. 'Daarbij waren verschillende topatleten aanwezig die WK's en Olympische Spelen hebben meegemaakt. De meiden mochten hun vragen stellen en daar werd gretig gebruik van gemaakt. In de middag een wedstrijd met Yellow tegen Red. Na de eerste periode stonden we met 1-3 achter, na de tweede met 2-4. Ondanks een goede derde periode werd uiteindelijk met 2-5 verloren. Daarna cooling down, douchen en diner. Daarna zijn we voor het eerst deze week na 21.00 uur al vrij. Heerlijk op tijd naar bed.'
Lonneke van Soest is als teambegeleider meegereisd naar Vierumäki en is onder de indruk. 'Zeg je Vierumäki dan zeg je overtreffende trap. Zeker bij een High Performance Camp van de IIHF. Een ongelofelijk goed programma met de beste on- en off-ice trainers die je maar kunt bedenken. Skillstrainers met Olympische medailles op zak, coaches met NHL-ervaring, sessies over sportspychologie, voeding, anti-doping. Bedenk het maar en het is er. Speelsters en allerlei soorten coaches uit 41 verschillende landen die zo goed mogelijk met elkaar proberen te communiceren. Dat is soms echt een uitdaging. Maar aan uitdagingen gebrek voor de meiden. Én de begeleiders.'
Volgens Van Soest valt het niet mee om anderhalf uur lang allerlei testen moet doen bijvoorbeeld op het gebied van kracht en uithoudingsvermogen. 'Maar je weet daarna wél waar je goed in bent en waar je nog aan moet werken. Hoe? Dat leer je dan weer van de strength & conditioning coaches. Goede oefeningen die je gewoon thuis kunt doen en waar je op het ijs ook écht beter van wordt. En dat geldt natuurlijk ook voor de ijstrainingen. 17 meisjes op het ijs tijdens een training met 9 topcoaches? In Vierumäki kan dat. Voorlichting over voeding en daarna je eigen voedingsplan maken is natuurlijk top maar dat is niet alles. Je eet de hele week ook supergezond en ziet wat er allemaal mogelijk is om met voeding beter te presteren. Vind je het soms moeilijk om je te blijven focussen tijdens een wedstrijd? Hier leren de meisjes hoe ze daar mee om moeten gaan. En ze kunnen er natuurlijk meteen mee aan de slag want wedstrijden zijn er ook. Het kan niet anders dan dat iedereen hier van speelsters tot coaches, athletic trainers, strength & conditioning coaches, teammangers met een rugzak vol feedback en informatie straks naar huis gaat.'
Haar conclusie is helder: 'Vierumäki is echt overtreffende trap. Ook wat betreft het tempo. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat wordt iedereen aan het werk gezet en gaat de zweep van Melody Davidson, de Campsport director erover heen. Maar wat een ervaring! '