17 december 201614:00
Door [email protected]
Op dit moment speelt Jong Oranje een WK in Tallinn. In dit dagboek vertelt een van de spelers hoe het WK wordt beleefd. Het dagboek wordt bijgehouden door Max Hermens. Hermens speelt zijn competitie wedstrijden voor Nacka HK in Zweden en is een vaste kracht in de nationale selecties.
De livestream vanuit Estland is te bekijken via deze link:
De dag van de waarheid. Het is alles of niets vandaag, alle jongens voelen de spanning. Vandaag staat Kroatië op het programma waar we tegen spelen voor degradatie.
De dag begint relaxed maar iedereen heeft wel het gevoel al vroeg bij het ontbijt, dat het vandaag echt moet gebeuren.
We zijn er allemaal klaar voor. Maar in de 1e periode krijgen we, ondanks ons
betere spel, 2 goals tegen. Beide goals door individuele onoplettendheid. Weer komt de verbazing dat mensen voor zo'n belangrijke wedstrijd naar mijn mening niet klaar zijn om alles te geven.
Vanaf de 2e periode verandert alles. Eindelijk staat er een team wat er alles aan wil doen, kosten wat kost, om niet te verliezen. Hierdoor scoren we ook 3 keer in de 2e periode en maken we het ritme van Kroatië kapot en trekken we de wedstrijd naar onze kant toe. Het is elke shift weer hard tegen hard voor het vermijden van degradatie, wat de grootste domper is op zo'n toernooi.
Toch laten we ze dan nog komen die laatste periode, maar na zo'n 5 minuten hebben we door dat als we simpel spelen en elke shift tegen ons zelf zeggen, we kunnen dit, dat we hier gewoon met een winst weglopen. Het kostte de 1e en 2e lijn spelers dan ook heel erg veel energie om die laatste shifts te zorgen dat we de winst binnen slepen, maar het is ons gelukt. Een hele opluchting na een toch wat slecht toernooi.
Het klinkt hard , en het is mijn visie op het geheel, maar we moeten stoppen ons zelf wijs te maken dat we op dit soort toernooien medailles kunnen halen, want als we gewoon eerlijk kijken naar de kwaliteiten die we hebben zijn we gewoon niet goed genoeg. Die antwoorden zijn al een keer gegeven in de 5 vragen aan Max (opheffing NIJA). Conditioneel houden veel spelers het niet vol om 5 wedstrijden te spelen in zo'n korte tijd, we hebben te weinig skills en er gebeuren dingen die je bij deze leeftijdscategorie niet meer mag verwachten.
Het ijshockey in Nederland moet gaan veranderen, anders gaan we de aankomende 2/3 jaar ons meten met de U18 en U20 teams in de lagere divisies. We missen gewoon "kwaliteit" en "conditie" thats it.
GO FOR IT
Max
Wederom een belangrijke dag voor ons. Het thuis team, Estland staat op het programma.
In deze wedstrijd staat nog erg veel op het spel, ook al hebben we 3 keer verloren, als we deze laatste 2 wedstrijden nog zouden winnen is brons nog makkelijk haalbaar. Met dit in ons achterhoofd beginnen we steeds meer zin in de wedstrijd te krijgen. Vlak voordat we het ijs op gaan is dat ook duidelijk te merken, iedereen is "pumped" voor de wedstrijd, maar helaas heeft dat niet geholpen.
De eerste periode begint redelijk, we komen 1-0 achter door een man meer situatie van hun maar al redelijk snel daarna scoren we 1-1 in de 2e periode, waar we enorm veel energie uit putten. Iedereen voelde dat het vandaag wel eens zou kunnen lukken met de werklust en de juiste mentaliteit van velen. Alleen dan sta je vol verbazing als je dan ziet dat er enkele mensen bij zijn die er dan ook niet klaar voor zijn. Een goed voorbeeld is Diordy Vols een jongen die altijd voor z'n team klaar staat en alles zou doen voor dit team. Voor de wedstrijd zorgt hij er altijd voor dat de boys er klaar voor zijn, echter wordt dit helaas niet altijd door iedereen opgepakt. We gaan de 3e periode in met een 4-1 achterstand waardoor de wedstrijd winnen, weer heel ver weg is en dat blijkt ook. We scoren met ongeveer 5 minuten voor tijd nog 4-2 , en met de goalie eruit krijgen we nog een paar enorme niet te missen kansen alleen individuele missers blijken op dit toernooi normaal te zijn. In grote momenten waar we wedstrijden kunnen omdraaien zijn we niet in staat om ons er doorheen te vechten.
Nu rest ons nog maar een taak dit toernooi, en hoe rot dat ook voelt om te zeggen, moeten we er nu gewoon voor zorgen niet te degraderen. Kroatië heeft een redelijk gelijk niveau als ons, maar we moeten de beste wedstrijd van het toernooi spelen. We spelen hier om te winnen, om de eer voor ons zelf ,maar ook voor het land waar we voor spelen hoog te houden.
Een start van een zware dag. Japan staat op het programma vandaag, de zwaarste tegenstander van deze week.
We moeten vroeg op de wedstrijd is al om 1 uur, we hebben nog een meeting voor de wedstrijd en we moeten natuurlijk goed eten. Op zo een tijd is het altijd vervelend met eten hoeveel? Warm of koud? Misschien allebei. Voor iedereen is zoiets anders maar wel belangrijk, omdat tegen een tegenstander als Japan alle kleine dingen helpen om het beste resultaat eruit te halen.
De wedstrijd begint enorm goed! De eerste en tweede periode hebben we ze redelijk onder controle ze scoren 1 keer in de eerste periode en 1 keer in de tweede periode, dat is toch een best goed resultaat als je ziet dat ze 11-2 van Kroatië winnen. We hebben specifiek op een andere tactiek geoefend zodat zij minder makkelijk ons vak in konden komen maar wel wat meer tijd hadden in hun eigen vak, en dat werd ook perfect uitgevoerd door de jongens.
Alleen het is erg jammer dat we dan verzaken in de laatste periode en genoegen nemen met het feit dat ze beter zijn dan ons. Daar moeten we nog echt aan werken, de gehele 60 minuten spelen!! Als we zoals de 1e en 2e periode spelen tegen Estland en Kroatië hebben we een hele grote kans om te winnen alleen we moeten wel realiseren dat we dit moeten volhouden en niet anders gaan denken bij verschillende tegenstanders want dan gaan we, net als bij Roemenië, de boot in. We moeten alert blijven want degradatie komt steeds dichter bij, nu het einde van het toernooi nadert. Morgen een vrije dag en daarna de 2 belangrijkste wedstrijden van het toernooi.
Hier nog een filmpje van de opkomst tegen Japan,
De eerste vrije dag na twee gespeelde wedstrijden, die we wel een klein beetje nodig hadden. Veel jongens zijn zowel fysiek als mentaal moe door de twee zware wedstrijden. En natuurlijk 2x verlies wat toch zwaar op ons dak viel, zeker die laatste waar we meer uit hadden moeten halen.
Vandaag is er weinig gebeurd, we hebben rond de middag een training gehad waar we wat tactieken hebben aangepast, zeker omdat we weten dat Japan en ander en beter team is dan de voorgaande twee teams.
Na de training zijn we met het hele team en de staf lekker de stad in gegaan, even een frisse neus gehaald en de stad lekker doorgelopen met ze allen. Tallinn is best een mooie stad veel leuke winkels en het was goed om even lekker met z’n alle uit al het ijshockey te stappen om vooral alle hoofden leeg te maken voor weer een zware middag wedstrijd tegen Japan. terug uit de stad rond een uur of 19.00 hebben we nog even een meeting gehad met het team om nog de video’s van Roemenië terug te kijken. Om te kijken waar we het echt hebben laten liggen maar ook met name de individuele fouten, wat ons uiteindelijk het verlies opleverde.
Het was vooral een rustige dag waar we allemaal even konden hergroeperen wat we op dit moment wel kunnen gebruiken, we weten dat we nog drie zware wedstrijden gaan krijgen, maar zeker niet kansloos zijn. Het punt is dat alle koppies een kant op moeten staan en we moeten strijden voor wat we waard zijn. Dat begint morgen in de eerste wedstrijd van de dag tegen Japan.
De start van een bewogen dag…..
Vandaag staat Roemenië op het programma een belangrijke wedstrijd voor ons. Een tegenstander, die wij kunnen hebben, en waar wij de eerste punten tegen hopen te pakken.
Een rustig begin van de dag, iedereen is steeds meer op zijn gemak. Na de wedstrijd van gister weet iedereen dat we mee kunnen spelen met de teams hier op dit toernooi. Geen training voor de wedstrijd, na de zware wedstrijd van gister was dat geen verstandige keus. Wel hebben we aan aantal video’s bekeken van zowel onze wedstrijd, als die van Roemenië.
In die meeting werd vooral gekeken naar de punten waar wij als team het tegen Litouwen echt lieten afweten, maar ook de strategieën van Roemenië. Wat ze doen met een man meer of minder en ook kleine “plays” die zij maken tijdens de wedstrijd waar we goed voor moeten oppassen.
Helaas was dat allemaal tevergeefs. De wedstrijd eindigde in een grote teleurstelling voor het team en de staf.
De eerste periode waren we goed, we waren meer een deel van de tijd in hun vak, we hadden snelle aanvallen en goede kansen. Daardoor kwamen we ook op een 1-0 voorsprong. Helaas kregen we voor het einde van de eerste periode nog de 1-1 tegen, waardoor we iets minder goed de 2e periode in gingen.
De 2e periode daarentegen ging eigenlijk bij iedereen alles mis! Er was geen vechtlust, geen wil om te winnen en er was vooral weinig te zien van de eer waar we mee moeten spelen als je uitkomt voor het Nederlands team. Hierdoor maken we een paar fouten waarvan we weten dat het op dit toernooi genadeloos wordt afgestraft, maar ondanks dat weten we de score op 1-3 te houden. Waardoor we ons nog een klein beetje in de wedstrijd hielden.
De 3e periode was meer van hetzelfde we komen 1-4 achter, maar dan met nog ongeveer 13 minuten te gaan maken we de 2-4. Dan krijgen we een twee man meer situatie en twee kansen die er 100% in hadden moeten gaan, en dan zou de wedstrijd er compleet anders uit zien, maar in plaats daarvan missen we deze kansen. We zijn gewoon niet gretig genoeg in de kansen die we krijgen. Vaak gebeurde het dan zelfs dat die aan de andere kant er wel in vloog en dat gebeurde helaas teveel.
Met een eindscore van 6-2 tegen Roemenië kan je gewoon niet tevreden zijn en daarom baalde iedereen enorm na de wedstrijd. Alleen we moeten stoppen met balen en de dingen juist doen, zodat we niet meer hoeven te balen. Dan creëren we goed gevoel omdat we een goede wedstrijd hebben gespeeld en gewonnen. Morgen een vrije dag en daarna de zwaarste tegenstander van het toernooi Japan. Nu even wat rust en hergroeperen. En dan hopen op een stunt tegen Japan, we hebben er vertrouwen in dat we dat kunnen!
Wedstrijddag en gelijk een zware! Een vroeg ontbijt, iedereen ziet er al scherp uit voor wat hopelijk een goede dag voor ons zal worden. Na het ontbijt zijn we gelijk naar de ijsbaan vertrokken voor een pre game skate, zorgen dat alle benen een beetje los gegooid worden en zodat we ons klaar konden stomen voor de wedstrijd later in de avond.
In de meeting na de pre game skate hebben we veel belangrijke punten besproken;
- Wat voor een team willen wij zijn op dit WK?
- Wat zijn de sterke punten van het team die we moeten gebruiken om de winst binnen te slepen vandaag?
Ook werd er nog wat gepraat over dingen zoals de forecheck (druk die we willen zetten op het andere team) en daarmee werd de meeting afgesloten, iedereen was er klaar voor, er was nog 2 uur tijd om lekker tot rust te komen en dan de laatste maaltijd te eten voor de wedstrijd!
Om 6 uur kwamen we met het team aan op de ijsbaan, iedereen heeft daar zijn spullen in orde gemaakt, sticks getaped en schaatsen geslepen. Daarna hadden we de laatste kleine meeting in de kleedkamer, coach Theo van Gerwen die iedereen nog een keer goed aanspreekt over de punten die we in de vorige meeting hebben besproken zodat iedereen scherp kan beginnen aan de warming-up en wedstrijd.
De wedstrijd begon erg goed! Het is altijd maar de vraag aan het begin van zo’n wedstrijd of iedereen er ook wel echt klaar voor is en dat geld natuurlijk hetzelfde voor het andere team. Vanaf het begin lag het tempo heel hoog, iedereen gaf alles wat ze hadden en daarmee lieten we zien al 1 punt goed uit te voeren, en dat was dat we elke wedstrijd het hardst werkende team zullen zijn. Helaas kwamen we achter, na een grote kans die wij mistte, lag de puck 2 minuten later bij ons in het doel en kort daarna ook de 2-0.
Na die periode realiseerde we wel dat we met dit team kunnen spelen we hadden een redelijk gelijk aantal kansen alleen die hebben zij wel benut en wij niet. De 2e periode was helaas veel van hetzelfde, kansen gingen over en weer maar Litouwen wist wel te scoren waar wij het na lieten om te scoren. Anderhalve minuut voor het einde van de tweede periode de 4-0 tegen krijgen en in periode 3 na anderhalve minuut de 5-0 is wel een spirit killer en die werd ook zeker gevoeld in de bank.
We kunnen ons zelf persoonlijk, maar ook als team in de spiegel kijken dat we als leeuwen gevochten hebben, maar helaas uiteindelijk de kleine dingen niet goed genoeg uitvoerde en verloren. Morgen spelen we tegen Roemenië, een tegenstander waar we een grote kans tegen hebben en waar we ook allemaal op gebrand zijn om die kans te pakken.
Wat video en meetings morgen, voor de wedstrijd om alle dingen die tegen Litouwen mis gingen te bekijken en ervoor te zorgen dat die tegen Roemenië goed gaan en dan hebben wij er veel vertrouwen in dat we morgen onze eerste winst van het toernooi gaan pakken!
Wederom werd het een rustige dag in Tallinn. Vandaag hadden we de laatste training voor de wedstrijd van morgen, alle lijnen zijn samen even door alle oefeningen heengegaan om te zorgen dat we helemaal aan elkaar gewend zijn.
Er is ook nog aan de powerplay gesleuteld en de penalty kill is doorgesproken om te zorgen dat die morgen perfect hun ding kunnen doen. De “special teams” zijn een belangrijke sleutel voor de winst morgen, beide teams zijn erg gelijkwaardig en het is de eerste wedstrijd van het toernooi, dat betekent voor beide teams erg veel. De eerste wedstrijd is cruciaal om te zorgen dat je een goede start maakt en de winning flow gelijk pakt om zo met een beter positieve mind naar de volgende wedstrijd te kijken!
Voor de rest is er weinig gebeurt vandaag, een paar kaartspellen op de kamers en veel gerust na de intensieve training. Iedereen is pumped voor morgen, we weten dat we een goede wedstrijd moeten spelen om ze te verslaan. Maar de sfeer en mindset is er en morgen moeten we gewoon bewijzen dat we vroeg in het toernooi een statement willen zetten. Ook willen wij laten zien wat voor een team wij zijn en hoe gevaarlijk ons team is en gaat zijn dit toernooi.
Vergeet niet te kijken op iihf.com voor de livesheet of de livestream van de wedstrijd.
Het is een vroege vrijdag ochtend, we verzamelen op het vliegveld Schiphol rond een uur of 8. Met vermoeide gezichten groeten we elkaar. We zijn er allemaal klaar voor om in een avontuur te stappen waar iedereen erg veel zin in heeft. De motivatie spat ervan af als de groep compleet is, we hebben zin in de reis!
Eenmaal aangekomen in Estland krijgt iedereen alweer dat speciale gevoel als we in de bus zitten. We zijn in de bus op weg naar zo’n enorm stadion, waar we de komende dagen de strijd aan gaan om de medailles. We moeten spelen tegen Litouwen, Roemenië, Japan, Estland en Kroatië.
Gelukkig is er voor iedereen vandaag de tijd om te wennen aan de omgeving en een andere groep dan waar alle jongens normaal bij hun clubs aan gewend zijn. Maar dat gaat allemaal snel en automatisch door de goede voorbereiding dit jaar!
-
De training die we hadden begon lekker in de late middag. Door de training kon iedereen de slapende benen van de vlucht lekker losgooien en weer even het gevoel op het ijs krijgen.
-
Net het eerste avondmaal met de groep gegeten waarna we in het mooie spa hotel hebben ingecheckt. Daarna hebben we een snelle meeting gehad met alle jongens waarbij de doelen van het team zijn besproken. Morgen nog een dag zonder wedstrijd, maar wel een training om de laatste puntjes op de “i “te zetten en ons helemaal klaar te stomen voor de eerste wedstrijd tegen Litouwen.